Δυστυχώς για την χώρα, ο Αννίβας δεν σταμάτησε "προ των πυλων". Η απερίγραπτη εικόνα μιας χώρας σε πλήρη σύγχιση..

Όσοι παρακολούθησαν ζωντανά την απροσδόκητη εξέλιξη, το θρίλερ της ψηφοφορίας στην Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ πάνω στο σχέδιο «Πόλσον» της κυβέρνησης ΜΠΟΥΣ, τις δραματικές αντιπαραθέσεις, τον υπόγειο πόλεμο Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών, την ισχυρή αμφισβήτηση του σχεδίου και τις αντίστοιχες καταγγελίες, και τελικά την απόρριψη του, την αμηχανία του Προεδρείου και την σε Real Time την δραματική κατάρρευση της Wall Street, αντιλήφθηκαν χωρίς να είναι ειδικοί,, ότι εκείνο που κατέρρεε μπροστά στα μάτια τους ,παρασύροντας σε μια άνευ προηγουμένου δίνη την παγκόσμια οικονομία, δεν ήταν παρά το καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης, η απεριόριστη και ανεξέλεγκτη ελευθερία – και αφελής λατρεία- των αγορών, σε μια έκταση που άφησε άναυδους αναλυτές, πολιτικούς, υποστηρικτές και κατηγόρους.

Εκείνο όμως που τώρα προκύπτει και έχει πρωταρχική σημασία, για την Ευρώπη και φυσικά και την χώρα μας, είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η κρίση βρίσκεται πλέον «εντός των τειχών» της Ευρώπης.

Δεν επαληθεύθηκε το αισιόδοξο σενάριο ότι οι επιπτώσεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ, θα είχε έμμεσες μικρές ή μεγαλύτερες επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία.

Αντίθετα οι πολιτικές ηγεσίες συνειδητοποίησαν ότι ο ιός έχει πλήξει καίρια και ουσιαστικά και το χρηματοπιστωτικό και ασφαλιστικό σύστημα των κρατών της Ε.Ε.

Το Σαββατοκύριακο σήμανε συναγερμός στις Ευρωπαϊκές χώρες, την Βρετανία, την Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, την Ισπανία, αλλά και στα όργανα της Ε.Ε. την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τον αρμόδιοι Επίτροπο και τον πρόεδρο της Κομισιόν, όταν διαπιστώθηκε ότι το ασφαλιστικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα και της Ευρώπης κυοφορεί ήδη τον καταστροφικό ιό.

Οι επείγουσες σχετικές διακρατικές διατραπεζικές και υπηρεσιακές συνεννοήσεις , που ακολούθησαν, απέβλεπαν στην διάσωση από την κατάρρευση και την χρεοκοπία, του γιγαντιαίου τραπεζικού και ασφαλιστικού οργανισμού FORTIS, του Γερμανικού κολοσσού ενυπόθηκων δανείων HRE, της Γαλλοβελγικής Τράπεζας Dexis, της Ισλανδικής Glitnir, της Βρετανικής Bradford & Bingley, με εξαγορές, κρατική συμμετοχή, διάθεση κεφαλαίων από την Ε.Κ.Τ.συγχωνεύσεις.

Στην Γαλλία την Δευτέρα το πρωί ο Γάλλος Πρόεδρος συγκάλεσε σε σύσκεψη του Γ. Διευθυντές όλων των Γαλλικών Τραπεζών και Ασφαλιστικών Οργανισμών, για να τους ανακοινώσει την απόφαση της Γαλλικής κυβέρνησης να τους στηρίξει, κατανοεί κανείς γιατί, επικοινώνησε με τους Ευρωπαίους ηγέτες και οργανώνει μίνι Σύνοδο Κορυφής με Μπράουν, Μέρκελ , Μπερλουσκόνι κλπ, ώστε να συντονιστεί η Ευρωπαϊκή κινητικότητα και η λήψη των αναγκαίων μέτρων.

Και ενώ όλα αυτά συνέβαιναν το Σαββατοκύριακό και το πρωί της Δευτέρας, ο Έλληνας πρωθυπουργός απευθυνόμενος από του Μαξίμου τηλεοπτικά στους Έλληνες, δήλωνε:

«Αυτό που χρειάζεται είναι ο καλύτερος συντονισμός και η ενίσχυση της διαφάνειας στο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα και αυτό για να…αποφεύγονται προβλήματα όπως αυτά που δημιουργήθηκαν στις ΗΠΑ»!...

Και αμέσως μετά, για να μην ξεχνούμε και τις δημοσκοπήσεις:

«Σε δύσκολες εποχές για την παγκόσμια οικονομία, όπως αυτή που διανύουμε, μέλημα των κυβερνήσεων πρέπει να είναι η προώθηση…αναπτυξιακών πρωτοβουλιών(!) και η στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας»…

Αναρωτιέμαι αν ο πρωθυπουργός μας ζει στην Ελλάδα, αν βλέπει και ακούει τι γίνεται γύρω του στον κόσμο, αν έχει και την ελάχιστη έστω επαφή με την δραματική πραγματικότητα των ημερών.

Εκτός τόπου και χρόνου στην Διεθνή Έκθεση, εκτός πραγματικότητας στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του, «στον κόσμο» του, για να χρησιμοποιήσω μια συνήθη έκφραση, ακόμη και την στιγμή που η χώρα βρίσκεται στην χειρότερη από την Μεταπολίτευση οικονομική κατάσταση.

Αυτοί οι παραμορφωτικοί φακοί με το όνομα «Τατούλης» και «Βατοπαίδι», οι αποφάσεις πανικού τύπου «Δαϊλάκη», φαίνεται να τον οδηγούν στον γκρεμό.

Αρκεί να μην παρασύρει μαζί του και την χώρα…