ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΩΝ 20 ,ΤΑ ΚΑΥΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ. Ύφεση,ανεργία, χρέη,περιβάλλον,επιβίωση.

Είναι απίστευτο το χάος στο οποίο κατρακύλησε η παγκόσμια οικονομία.

Ακόμη και για τους πιο ένθερμους κήρυκες της ελευθερίας των αγορών και τους θεωρητικούς της, τους κορυφαίους managers των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, αλλά και τους ειδικούς επιστήμονες, αναλυτές και ερευνητές, η πραγματική σημερινή κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας φαίνεται να διαφεύγει οποιουδήποτε ελέγχου και το χειρότερο οποιασδήποτε αξιόπιστης καταγραφής και αξιολόγησης.

Καθώς λοιπόν καθημερινά εξελίσσονται οικονομικές «τραγωδίες», τώρα πια στην πραγματική οικονομία, σε όλον τον πλανήτη, από τις ΗΠΑ έως την Ευρώπη και την Κίνα και ο έλεγχος φαίνεται να διαφεύγει από τα χέρια των κυβερνήσεων, αναδύεται και αποκαλύπτεται σταδιακά ένα ακόμη χειρότερο φαινόμενο.

Οι ελπίδες μιας συλλογικής αντιμετώπισης των συνεπειών, κυρίως όμως των αιτίων που προκάλεσαν την κρίση και την παρούσα ήδη παγκόσμια ύφεση ενώ αρχικά και ύστερα από τις πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης γέννησαν ελπίδες, τώρα φαίνεται να εξατμίζονται, καθώς το κυρίαρχο σύστημα, ακόμη και μέσα στην κατάρρευσή του δείχνει προθέσεις αντίστασης σε οποιαδήποτε απόπειρα εγκατάστασης συστημάτων ρύθμισης, ελέγχου και κρατικών παρεμβάσεων.

Και ενώ εισπράττουν- το ορθότερο καταβροχθίζουν- τα τρισεκατομμύρια δολαρίων, ευρώ και γιεν, θέτουν τώρα ζητήματα για το εύρος των ρυθμίσεων που ακούγεται ότι θα συζητηθούν στην συνάντηση της Ουάσιγκτον.

Εκπρόσωποι των μεγάλων διεθνών τραπεζικών ιδρυμάτων προειδοποίησαν ήδη ότι δεν θα αποδεχθούν ρυθμίσεις που θα περιορίζουν την δράση τους και φυσικά είναι γνωστές οι δημόσιες τοποθετήσεις του Προέδρου Μπους, ο οποίος με φύλακα άγγελο τον υπουργό του επί των Οικονομικών, στέλεχος προερχόμενο από τον τραπεζικό κλάδο, ξεκαθάρισε ότι οποιαδήποτε ρύθμιση για την λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και των αγορών, δεν θα πρέπει να θίξει το καπιταλιστικό σύστημα και τις κατοχυρωμένες αρχές λειτουργίας των αγορών.

Το ποιες «αρχές» είναι αυτές το είδαμε βέβαια και συνεχίζουμε να το βλέπουμε στην δραματική ανατροπή της καθημερινής ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη.

Στον οικονομικό μικρόκοσμό μας άλλωστε, μπορούμε να διαπιστώσουμε του λόγου το αληθές, από την στάση των ελληνικών Τραπεζών, απέναντι στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και το περίφημο πακέτο των 28 δις. ευρώ, ανεξάρτητα από την προχειρότητα και τους σκοπούς της πρότασης.

Κάτι περισσότερο λοιπόν, από την καθημερινή φιλολογία περί της προσεχούς συνάντησης των G20 γνωρίζουν τα Χρηματιστήρια, που επιμένουν να κινούνται αρνητικά.
Πιθανόν κάτι να γνωρίζει και ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα, που δηλώνει κατηγορηματικά, ότι όχι μόνο δεν θα μετάσχει στην Σύνοδο των G20, αλλά και δεν πρόκειται να αναμειχθεί στις αποφάσεις και τις ενέργειες της τρέχουσας προεδρίας…

Να μην εκπλαγούμε συνεπώς αν αρχίσει μια νέα συζήτηση για ενδοευρωπαϊκές ρυθμίσεις, ή για μεταβατικές αποφάσεις μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων από τον Μπάρακ Ομπάμα.

Το ερώτημα βέβαια είναι τι πρόκειται να συμβεί μέχρι την 20η Ιανουαρίου και αν η εξέλιξη των γεγονότων μέχρι τότε θα αφήσει περιθώρια ρυθμιστικών παρεμβάσεων.

Υ.Γ. 1
Είναι φυσικά λάθος να θεωρήσει κανείς και να περιμένει συνεπώς ότι οι αποφάσεις της Ουάσιγκτον, θα επηρεάσουν την τρέχουσα οικονομική κατάσταση των λαών.

Κι αυτό γιατί ακόμη και οι ρυθμίσεις που θα αποφασιστούν, - αν τελικά συμβεί αυτό- θα απαιτήσουν χρόνο για να διαμορφωθούν τεχνικά, να ενταχθούν στο εθνικό και διεθνές δίκαιο, να διαμορφώσουν και να στελεχώσουν τους νέους μηχανισμούς.

Συνεπώς τα μέτρα που κάθε χώρα λαμβάνει ή θα λάβει για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της κρίσης στην εγχώρια οικονομία, είναι αποκλειστικό δικό της έργο και δική της ευθύνη.
Κάθε αναφορά λοιπόν, όπως η πρόσφατη του κ. πρωθυπουργού σε «αναμονή αποφάσεων», είναι άλλοθι και επικίνδυνη καθυστέρηση.

Υ.Γ 2
Το ότι οι δράσεις για την αντιμετώπιση των αιτίων που προκαλούν την κλιματική αλλαγή, θα διατρέξουν τον κίνδυνο, αναβολών, ή και ματαιώσεων, έχει ήδη επισημανθεί από πολλές πλευρές.

Πρόσφατα ο Αλ Γκορ διατύπωσε τα κεφάλαια μιας σχετικής πολιτικής, στην οποία πρέπει να δώσει προτεραιότητα ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ οι επικίνδυνες συνέπειες του φαινομένου, συνεχίζουν να αποκαλύπτονται καθημερινά.

Αυτόν λοιπόν τον κίνδυνο είχαν υπ όψιν τους οι Ban Ki-Moon Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Susilo Bambang Yudhoyono Πρόεδρος της Ινδονησίας , Donald Tusk Πρωθυπουργός της Πολωνίας και ο Anders Fogh Rasmussen πρωθυπουργός της Δανίας, όταν με έκκλησή τους στους ηγέτες της αναμενόμενης Συνόδου της Ουάσιγκτον ζήτησαν την ταυτόχρονη έγκριση των αναγκαίων κονδυλίων για να συνεχιστούν τα προγράμματα κατά των αιτίων της κλιματικής αλλαγής, και κυρίως της καθιέρωσης της λεγόμενης πράσινης ανάπτυξης, τονίζοντας ότι χωρίς την συμβολή αυτή οι επόμενες διεθνείς διασκέψεις για την κλιματική αλλαγή στο Πόζναν και την Κοπεγχάγη θα είναι χωρίς αντικείμενο.

Και κάτι χειρότερο.
Υπάρχουν χώρες που ετοιμάζονται ήδη, με επικαλούμενες την παγκόσμια οικονομική ύφεση, να ζητήσουν αναβολές, ή εξαιρέσεις από την εφαρμογή των αποφάσεων και των αντίστοιχων εθνικών δεσμεύσεων.
Και από την άποψη αυτή έχει ένα πρόσθετο ενδιαφέρον η Σύνοδος αυτή.

Υ.Γ 3

Υπάρχει έστω και ένας ενημερωμένος πολίτης, που να πιστεύει ότι η σημερινή Σύνοδος Κορυφής Ε.Ε.- Ρωσίας στην Νίκαια, κλήθηκε εντελώς συμπτωματικά την παραμονή της αναχώρησης των Ν.Σαρκοζί προεδρεύοντος και άρα εκπροσώπου της Ε.Ε. και του Ρώσου Προέδρου Ντ. Μεντβεντεφ για τις Η.Π.Α. προκειμένου να πάρουν μέρος στην συνάντηση των G20;

Η Σύνοδος βέβαια συζήτησε τα γνωστά ενεργειακά ζητήματα, που καθιστούν την Ρωσία στρατηγικό εταίρο της Ε.Ε. αλλά και την παγκόσμια οικονομική κρίση και είναι γι αυτό χαρακτηριστική η δήλωση του Ρώσου Προέδρου : «Η Μόσχα και η Ε.Ε. έχουν την δύναμη να μιλήσουν με μια φωνή στην Σύνοδο της Ουάσιγκτον».

Είναι βέβαιο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζει με ουσιαστικό και συμβολικό τρόπο την πολιτική που καθόρισε στην σύνοδο της Μασσαλίας, για μια νέα σχέση με τις Η.Π.Α. στον νέο κόσμο που διαμόρφωσε η οικονομική κρίση, πολιτική την οποία γνωστοποίησε στις Η.Π.Α. την παραμονή των εκλογών και την ανάδειξη του Μπάρακ Ομπάμα ως του νέου Προέδρου.

Τι μπορούν λοιπόν να ελπίζουν οι λαοί για την δραματική καθημερινότητά τους από την Σύνοδο αυτή;

Υπομονή. Σε ελάχιστες ώρες θα το μάθουμε.