ΕΝΩ ΤΑ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΖΛΟΝΤΟΥΊ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ

Η χώρα αρκείται στα παιχνίδια εντυπώσεων του κ. Χατζηδάκη.

Ελάχιστες ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως υπουργού Ανάπτυξης ο Κ. Χατζηδάκης ανακοίνωσε δύο «φιλολαϊκά» μέτρα, που προκάλεσαν σκεπτικισμό γιατί κρίθηκαν ως βιαστικές επικοινωνιακές πρωτοβουλίες..

Την διακοπή κατ αρχήν της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιθάνθρακα και την ρητή δήλωση του ότι η Ελλάδα δεν σκοπεύει να αρχίσει διαδικασίες για την ανέγερση εργοστασίων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.

Η δήλωση για τον λιθάνθρακα προκάλεσε αμέσως μετά συζητήσεις, οικονομικές αναλύσεις και κριτική ότι το μέτρο θα αυξήσει το κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και το κόστος αυτό θα μετακυλισθεί, ως συνήθως, στον καταναλωτή.

Επειδή δεν μπορεί κανείς εύκολα να ερευνήσει την αξιοπιστία και την σκοπιμότητα αυτών των αναλύσεων και επειδή αναμφισβήτητα η επιλογή αυτού του τρόπου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, επιβαρύνει βαρύτατα το περιβάλλον δεν θα επιχειρήσω κάποιο σχολιασμό.

Αυτό ανήκει στους ειδικούς και τους αρμόδιους φορείς.

Έρχομαι τώρα στην δεύτερη ανακοίνωση, αυτήν που αφορά στην ανέγερση εργοστασίου παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.

Η κατηγορηματική αντίθεση όλων όσων έχουν λάβει αρνητική θέση απέναντι στο ενδεχόμενο αυτό, στηρίζεται νομίζω στους επαπειλούμενους κινδύνους, από το λεγόμενο «πυρηνικό ατύχημα, όπως αυτό του Κοζλοντούϊ και του Τσέρνομπιλ στην Ουκρανία.

Αυτού του τελευταίου μάλιστα διατηρώ ζοφερές εντυπώσεις και μνήμες, - και στο βάθος φόβους φυσικά- αφού τις πασχαλινές εκείνες ημέρες του ατυχήματος οι Έλληνες κυκλοφορούσαν στο ύπαιθρο την εποχή που η έκρηξη μετέφερε τα φοβερά πυρηνικά στοιχεία σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων στην Ανατολική Ευρώπη.

Τι παρατηρούμε όμως στις ημέρες μας, μετά την περυσινή έκρηξη των τιμών του αργού πετρελαίου και την πρόσφατη κρίση στις σχέσεις Ρωσίας- Ουκρανίας, που άφησε χωρίς ενέργεια εν μέσω του χειμώνα τα σπίτια και την βιομηχανική δραστηριότητα των ευρωπαϊκών χωρών;

Τουρκία, Βουλγαρία, Ιταλία, Αλβανία, η μία μετά την άλλη όλες οι γειτονικές μας χώρες ανακοινώνουν την απόφασή τους για την εγκατάσταση εργοστασίων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, με πρόσφατη αυτήν της συμφωνίας Σαρκοζί- Μπερλουσκόνι, οι οποίοι μπροστά στις κάμερες ανήγγειλαν θριαμβευτικά την ανέγερση τεσσάρων σταθμών Γαλλικής τεχνολογίας στην Ιταλία!...

Με δεδομένη την ταχύτατη διάχυση του κινδύνου από ατύχημα, είναι εκτός πάσης λογικής να πιστεύουμε ότι προστατεύουμε την χώρα από τον όλεθρο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος,κάπου στις γειτονικές μας χώρες.

Στα προσεχή χρόνια 15 τουλάχιστον νέα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα λειτουργούν σε απόσταση αναπνοής από τα σύνορά μας.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να ισχυριστούμε ότι τα πυρηνικά εργοστάσια είναι ήδη εδώ!..
Και ταυτόχρονα η συντήρηση και ο έλεγχος της λειτουργίας τους είναι αλλού!..

Το δυστύχημα στην προκειμένη περίπτωση, όπως άλλωστε συμβαίνει σε πολλές παρόμοιες, είναι ότι μας λείπει ένας ανεπηρέαστος από συμφέροντα, εμμονές, και ιδεαλισμούς, επιστημονικός κοινωνικός και πολιτικός διάλογος, που θα βάλει στο τραπέζι μπροστά στην κοινωνία , όλα τα δεδομένα οικονομικά, περιβαλλοντικά, κοινωνικά για να αποκτήσει η χώρα και ο κόσμος μια πλήρη, αντικειμενική γνώση όλων των πτυχών του όντως κρίσιμου αυτού ζητήματος.

Και ως τότε θα ισχύει η «καθησυχαστική» δήλωση του υπουργού Ανάπτυξης, ο οποίος εισέπραξε αμέσως τα θετικά σχόλια των αφελών, πράγμα που επεδίωκε άλλωστε.
Αυτό και μόνο.
Υ.Γ.

Όπως ήταν φυσικό τα καθημερινά σχεδόν καταιγιστικά γεγονότα, οδήγησαν τους φακούς της επικαιρότητας αλλού, όπου και τα παιχνίδια των συμφερόντων των ιδιοκτητών των ΜΜΕ βρίσκουν καταλληλότερο έδαφος να αναπτυχθούν, όπως με εξοργιστικό τρόπο και χωρίς την παραμικρή αναστολή και θα έλεγα ντροπή, κάνουν τις τελευταίες ημέρες.

Ακόμη και όταν έχουν καταντήσει ο περίγελως των σχολίων της κοινωνίας των blogers και των παραπολιτικών σελίδων.