Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ
ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ;
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ;

Παρακολουθώ και εγώ την συζήτηση και τώρα τις συσκέψεις της «ειδικής Επιτροπής» που συγκροτήθηκε με αντικείμενο την υποβολή προτάσεων για την μεταφορά της Διεθνούς Έκθεσης και τον καταλληλότερο κατά τις εκτιμήσεις της νέο τόπο εγκατάστασης της.

Και βεβαιώνομαι για άλλη μια φορά, πως τίποτε στον τόπο αυτόν δεν αλλάζει, και δυστυχώς τίποτε δεν αλλάζει και στην κατεστημένη πλέον κουλτούρα της πόλης, που ενώ διαμαρτύρεται, ταυτόχρονα συγκατανεύει στις αποφάσεις και διαδικασίες, που προβλέπουν πως η Αθήνα, κάποιο υπουργείο, κάποια ανώνυμη Επιτροπή, κάποιος ανώνυμος υπηρεσιακός παράγων μπορεί να αποφασίζει για τα μεγάλα και σημαντικά αναπτυξιακά ζητήματα της πόλης.

Και το έκανε αυτό και στο παρελθόν και το κάνει και τώρα μιας και τα εμπλεκόμενα δίδυμα Θωμόπουλος-Μπακατσέλος, Δήμαρχος-Νομάρχης, Βουλευτές Α΄- Βουλευτές Β΄ Θεσσαλονίκης, Δήμαρχοι Ανατολικής-Δήμαρχοι Δυτικής Θεσσαλονίκης, Οργανισμός Ρυθμιστικού- Τεχνικό Επιμελητήριο, θα μπορούσαν να συζητούν και να διαφωνούν αενάως για την επιλογή του καταλληλότερου χώρου.

Και έτσι θεωρήθηκε επιτυχία η υπουργική απόφαση του Γ. Σουφλιά, που συνέστησε την «Επιτροπή» για να εισηγηθεί, κρατώντας ταυτόχρονα για τον εαυτό του την λήψη της απόφασης για το που θα πάει τελικά η νέα Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Αν θεωρήσουμε- γιατί κι αυτό συζητείται πλέον- ότι η Διεθνής Έκθεση παραμένει ισχυρό όπλο στην αναπτυξιακή πορεία της πόλης και της περιοχής, τότε δείχνουμε μόνοι μας πως δεν είμαστε σε θέση να αποφασίσουμε τα στοιχειώδη, δηλαδή τον χώρο, πόσο μάλλον τα νέα χαρακτηριστικά που θα έχει η Διεθνής Έκθεση, μιας και το μέχρι στιγμής μοντέλο έχει προ πολλού απαξιωθεί και κρατείται στην ζωή με τεχνητούς τρόπους.

Όποιος αμφιβάλλει για την αλήθεια των αναγραφομένων, δεν έχει παρά να θυμηθεί την πορεία των εξελίξεων από την στιγμή της αναγγελίας από τα χείλη του πρωθυπουργού ότι η Έκθεση μεταφέρεται και ο χώρος της αναπλάθεται σε Μητροπολιτικό Πάρκο.

Η πολυδιασπασμένη πόλη δεν είχε αντικειμενικά την δυνατότητα να αναθέσει το έργο αυτό σε ένα αρμόδιο φορέα της, όπως το Τεχνικό Επιμελητήριο, ή τον Οργανισμό Ρυθμιστικού.

Και κυρίως έπρεπε να ελέγχεται πολιτικά η πορεία προς την υλοποίηση του εγχειρήματος.
Περιμένουμε λοιπόν μακάριοι, έχοντας αφήσει την τύχη και αυτής της μεγάλης ευκαιρίας, στα χέρια της κεντρικής εξουσίας, την απόφαση του Γ. Σουφλιά.

Που φυσικά δεν θα είναι δική του αλλά κάποιων υπηρεσιακών παραγόντων, διανθισμένη με λίγη ή περισσότερη κομματική σκοπιμότητα, που θα λάβει υπ όψιν της τις τοπικές ισορροπίες, την οικονομική κατάσταση και την δυνατότητα των αναγκαίων μεγάλων σχετικών επενδύσεων, τον μακρύ προεκλογικό χρόνο, τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές κλπ κλπ.

Κάποιος λοιπόν που θα διαβάσει το Σημείωμα αυτό, σίγουρα θα αναρωτηθεί.

Και γιατί διαμαρτύρεσαι; Έτσι δεν γινόταν πάντα;

Ναι ακριβώς έτσι.

Αλλά κάποτε δεν πρέπει να σταματήσει αυτή η λογική, αυτήν η αντίληψη , αυτήν η κουλτούρα;

Και κυρίως, πότε επιτέλους η πόλη θα πετύχει την ενότητά της, πότε θα την εκπροσωπεί ουσιαστικά και θα διαχειρίζεται τις τύχες της ένας αιρετός και άρα ελεγχόμενος φορέας;

Με άλλα λόγια.

Θα προκύψει πότε και πως ένα νέο μοντέλο αποκέντρωσης και ουσιαστικής αυτοδιοίκησης;

Υ.Γ.
Για του λόγου το αληθές, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες η Επιτροπή καταλήγει να εισηγηθεί… τέσσερις χώρους ως κατάλληλους να δεχτούν την νέα Διεθνή Έκθεση.
Δύο στα Δυτικά της Θεσσαλονίκης και δύο στα Ανατολικά!...

Και όλοι ευχαριστημένοι λοιπόν… αναμένουμε στις πύλες την απόφαση των «βαρβάρων»..