ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΩΝ

Η ακατανόητη όσο και άκαιρη ένταση γύρω από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η κατά πάντα αξιοθαύμαστη χώρα μας, και ειδικά η ποικίλη ηγεσία της, συνεχίζουν με μοναδική ευρηματικότητα να μας εκπλήσσουν και με “επαγγελματική” ευσυνειδησία να κρατούν ζωηρό το καθημερινό ενδιαφέρον μας για τα κοινά.

Αυτό σκέφτομαι μπροστά στον ορυμαγδό των αλληλοκαταγγελιών των κομμάτων και τις πράγματι ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις των συνταγματολόγων, με επίκεντρο τις εκλογές του προσεχούς Μαρτίου για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας.

Και κατ αρχήν οι πολιτικοί.
Σχεδιάζουν μια ολόκληρη στρατηγική και την υπηρετούν με πάθος, στηριζόμενοι στην βεβαιότητά τους ότι η χώρα δεν έχει μνήμη.

Δεν θυμούνται δηλαδή τους εναλλασσόμενους ρόλους μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. για αυτήν ακριβώς την εκλογή, του προέδρου δηλαδή της Δημοκρατίας κατά το παρελθόν, το κοντινό μάλιστα, ανάλογα με την θέση τους στην κυβέρνηση, ή την αντιπολίτευση.

Έπαιξαν και οι δύο με πάθος και ευσυνειδησία το παιχνίδι των εντυπώσεων, άλλοτε ως “υπερασπιστές” των θεσμών καi άλλοτε ως “πρόμαχοι” της λαϊκής ετυμηγορίας, που έπρεπε να εκφραστεί προ της εκλογής.

Εγγίζει όμως τα όρια του σκανδάλου η επιμονή του κυβερνητικού εκπροσώπου και της κυβέρνησης συνολικά , να επανέρχονται κάθε ημέρα , με όλο και χειρότερες ,μέχρι πολιτικής χυδαιότητας, χαρακτηρισμούς και εκφράσεις, στις καταγγελίες περί περιφρόνησης των θεσμών, σε αντιδιαστολή με αφοσίωση των κυβερνώντων στο Σύνταγμα.

Και αυτά όταν αυτό το ίδιο κόμμα έκανε τα ίδια και χειρότερα στο παρελθόν κατά την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας και αυτή η κυβέρνηση επικαλούμενη την γελοία δικαιολογία της… κατάρτισης του ετήσιου προϋπολογισμού του κράτους , και να αναγορεύσει μια απλή κυβερνητική διαδικασία σε “λόγο ύψιστης εθνικής σημασίας,” να διαλύσει την Βουλή και να προκηρύξει εκλογές, αυτή η ίδια κυβέρνηση, που απέσυρε τους βουλευτές της πλειοψηφίας από την Βουλή για να εμποδίσει την ελεύθερη έκφραση τους και να αποτρέψει τον κίνδυνο να παραπέμψουν στο Ειδικό Δικαστήριο τους υπουργούς, αυτή η κυβέρνηση που έκλεισε νύχτα την Βουλή για να παραγράψει τις ευθύνες πολιτικών, αυτή η ίδια η κυβέρνηση, που παρενέβη με τρόπο εξοργιστικό και απροκάλυπτο στην Δικαιοσύνη.

Τα άλλα πρόσφατα επίσης θεσμικά κατορθώματά της, όπως η περιθωριοποίηση και διάλυση των Ανεξάρτητων Αρχών, η θεσμοθέτηση μέτρων “Νόμου και τάξης”, που παραβιάζουν Συνταγματικά κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα, τα σύγχρονα “στρατόπεδα συγκέντρωσης” για τους πρόσφυγες, και άλλα ων ουκ έστι αριθμός, τα αφήνω μια και δεν συνδέονται με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Τα άλλα κόμματα λειτουργούν επίθεσης και εκφράζονται για το θέμα αυτό, αποκλειστικά και μόνο με κριτήριο την κομματική στρατηγική και τα κομματικά συμφέροντα τους.

Έμελλε όμως να δοκιμάσουμε και την απογοήτευση από την εμπλοκή στην ιστορία αυτή και των διακεκριμένων συνταγματολόγων της χώρας.

Συνηθισμένη, καθημερινή σχεδόν η πρακτική, να καλούνται επιστήμονες και να διατυπώνουν την επιστημονική τους άποψη, για θέματα ιδιαίτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος.

Και συνέβη και στο παρελθόν να κληθούν οι συνταγματολόγοι, κάθε φορά που προέκυπτε θέμα ερμηνείας ή παραβίασης του Συντάγματος.

Αυτή όμως την φορά συνέβη το απροσδόκητο.
Η επιστημονική άποψη που διατυπώθηκε έφερε έντονα την επιρροή, ή το «άρωμα» πολιτικής και οι χαρακτηρισμοί που διατυπώθηκαν ξεπερνούσαν ακόμη και την γνωστή “ευγενική” γλώσσα του κ. Αντώναρου.

Και όχι μόνο αυτό.
Εύκολα μπορούσε να διακρίνει κανείς ακόμη και προσωπικό και ελάχιστο επιστημονικό ύφος και διατυπώσεις, τόσο από τους υποστηρικτές της “θεσμικής εκτροπής”, όσο και τους υπερασπιστές της άποψης ότι δεν παραβιάζεται το Σύνταγμα.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Γιατί οι Συνταγματολόγοι έχασαν την ψυχραιμία και την νηφαλιότητα τους;
Εξηγήσεις υπάρχουν και ερμηνείες περισσότερες…

Αλλά και οι μεν και οι δε αποπροσανατολίζουν τον κόσμο και επιδεινώνουν ένα τεχνητό κλίμα όξυνσης πάνω σε αν θέμα που η θεσμική πρακτική των προηγούμενων χρόνων το έλυσε ήδη.

Το ότι όμως οι διακεκριμένοι επιστήμονες μπήκαν στο παιχνίδι του αποπροσανατολισμού από την δραματική καθημερινή πραγματικότητα, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο.

Εάν κάπου πλήττονται πράγματι οι θεσμοί είναι από τα όσα λέγονται και γράφονται από πολιτικούς, συνταγματολόγους, αναλυτές, σχολιαστές , αυτήν την εποχή, γύρω από την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.

Από το τεχνητό κλίμα αντιπαράθεσης και όξυνσης που όλοι μαζί υπηρετούν ευσυνειδήτως και επιμόνως.

Υ.Γ.

Να ευχηθούμε ότι δεν θα ξεσπάσει στο ΠΑΣΟΚ και η υποβόσκουσα εσωκομματική γκρίνια , καθώς οι θέσεις των Συνταγματολόγων, φωτογραφίζουν επίσης και πολιτικές φιλίες, ή αντιπάθειες, γνωστές ακόμη και στο ευρύ κοινό.