ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ».

Η εκτός των κομμάτων ονοματολογία

Συνιστώ στους φίλους, που επισκέπτονται την ιστοσελίδα αυτήν, να διαβάσουν το προχθεσινό κείμενο του Πάνου Θεοδωρίδη στο Blog του www.petefris.blogspot.com ,με τίτλο «Ένας Δήμαρχος για την Μητροπολιτική Θεσσαλονίκη».

Το ξεκαθαρίζω βέβαια αμέσως, ότι δεν συμφωνώ με το μεγαλύτερο μέρος της ανάλυσής του , ούτε πολύ περισσότερο με την πρότασή του να υποστηριχθεί από την αντιπολίτευση για την θέση του Μητροπολιτικού Δήμου ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου.

Μα τότε θα μου πείτε γιατί συνιστάς να το διαβάσουμε.

Απαντώ λοιπόν για να ξεκαθαρίσω αυτήν την πλευρά του σημερινού μου Σημειώματος.

Πρώτον η ανάγνωση ενός κειμένου του Πάνου Θεοδωρίδη ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του είναι πάντα μια απόλαυσή του νου, των ελληνικών, των διανοητικών υπερβάσεων, των γνώσεων ιστορίας, της εντελώς προσωπικής και ιδιαίτερης ανάλυσης των πραγμάτων.

Και δεύτερον γιατί διανοούμενοι όπως ο Πάνος Θεοδωρίδης εξαγγέλλουν συχνά απόψεις, η συγκεκριμένες προτάσεις, που μας φαίνονται εξωπραγματικές, από το πουθενά, έξω από την τρέχουσα λογική και παραδοχή, αλλά σου αφήνουν πάντα ένα ερωτηματικό μια αμφιβολία, ένα κίνητρο να ξανασκεφτείς, να ξαναδείς την ιδέα, ή την ανάλυση που προηγήθηκε.

Και ακόμη και όταν καταλήξεις οριστικά πως ο Π.Θ. έχει κάνει λάθος δεν παύεις να έχεις ευχαριστηθεί το ταξίδι στην αναζήτηση της πραγματικής αλήθειας.

Όλες οι κατά καιρούς ιδέες του για τα μεγάλα πολεοδομικά προβλήματα , την οικιστική ανάπτυξη την χωροθέτηση, άλλοτε του αεροδρομίου, άλλοτε της εξωτερικής περιφερειακής, της νέας χάραξης της υποθαλάσσιας ,προκαλούν απορίες, συχνά όμως με έκπληξη ανακαλύπτεις κάποια στιγμή πως είχε δίκαιο, η πρόταση είχε προβλεπτικότητα βάθους χρόνου, πράγμα σπάνιο στις ημέρες μας.

Μήπως με όλα αυτά βάζω σε αμφιβολία την ρητή διαφωνία μου με την πρότασή του για τον Πρόδρομο Εμφιετζόγλου;

Όχι το δηλώνω και πάλι κατηγορηματικά, πως η πρότασή του με άφησε άφωνο , τόσο με την ανάλυση της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας της πόλης, όσο και με αυτήν καθ εαυτήν την επιλογή.

Αλλά όπως είπα δεν απορρίπτεις εύκολα τις ιδέες του.

Κάθισα λοιπόν και έψαξα μέσα από αυτόν τον θαυμαστό κόσμο του Διαδικτύου, παρά τις μονομέρειες και τις ελλείψεις του, παρά τις αδυναμίες του, το οτιδήποτε γράφεται για την ζωή και την δραστηριότητα του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, προσωπική, επαγγελματική, πολιτική, εθνική, πολιτιστική.

Και κατέληξα ασφαλώς ότι πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, με έντονη παρουσία στον επαγγελματικό του χώρο, με χαρακτηριστική ευαισθησία για τα εθνικά θέματα και αντίστοιχη συνεπή δράση, με μια μεγάλη προσωπική συλλογή έργων τέχνης ελλήνων δημιουργών .

Και αφού τα διάβασα όλα αυτά, αναρωτήθηκα και πάλι γιατί παρ όλα αυτά ο Πάνος Θεοδωρίδης έθεσε στην συζήτηση που όντως έχει αρχίσει μια τόσο έντονα χρωματισμένη προσωπικότητα.

Και πώς μπορεί να πιστέψει ότι στην συγκεκριμένη στιγμή, με την εξέλιξη της τελευταίας εικοσαετίας, με τα χαρακτηριστικά που τείνει να αποκτήσει η Θεσσαλονίκη, ότι η πρότασή του αυτή είναι μια απάντηση εξόδου, μια απάντηση ανατροπής, μια απάντηση αλλαγής, μια απάντηση στα ιστορικά χαρακτηριστικά της Θεσσαλονίκης, που είναι ασφαλώς ένα από τα κύρια ζητούμενα των επερχομένων εκλογών.

Θυμούμαι πόσο έντονα προβλήθηκε το γεγονός ότι ο Φατούρος καταγόταν από τον Πειραιά, με πόση αθλιότητα και λαϊκισμό πολεμήθηκε ο «Πειραιώτης» που ήρθε να μας…. σώσει.

Τι θα έλεγαν τώρα για τον Πρόδρομο Εμφιετζόγλου, που και αυτός συμπτωματικά κατάγεται απόν Πειραιά, που πρόσφατα αναγορεύτηκε επίτιμος δημότης Κομοτηνής για τις προς την Θράκη και τον ελληνισμό υπηρεσίες του. Πως θα μπορούσε να δικαιολογήσει κανείς στους οπαδούς π.χ. του ΠΑΣΟΚ την υποψηφιότητα του θερμότερου υποστηρικτή του Αντώνη Σαμαρά κατά τις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές, όταν περιόδευσε την Θράκη ιδιαίτερα και σε συναντήσεις του με τοπικούς παράγοντες προέβαλε την προσωπικότητα και τις απόψεις του Αντώνη Σαμαρά.

Ή το γεγονός ότι ο μαχητικός και συγκρουσιακός εκ φύσεως, Πρ. Εμφιετζόγλου, βρίσκεται σε δικαστικές διενέξεις με τον επαγγελματικό του χώρο;

Δευτερεύοντα πιθανόν όλα αυτά, αλλά σε συνδυασμό με τις γενικότερες αντιλήψεις του, δεν νομίζω ότι τον καθιστούν κατάλληλο υποψήφιο Δήμαρχο της Θεσσαλονίκης για την Κεντροαριστερά, όση διείσδυση και αν έχει στον συντηρητικό κόσμο.

Ομολογώ λοιπόν ότι όχι μόνο δεν κατάφερα να δώσω μια λογική έστω εξήγηση , αλλά αντίθετα τα ερωτηματικά έγιναν πιο πιεστικά,

Την όλη κατάσταση ήρθε να περιπλέξει η δημοσίευση σήμερα μιας «ανοικτής επιστολής» 35 προσωπικοτήτων της κεντροαριστεράς, ως «παρέμβαση πολιτών για μια άλλη Θεσσαλονίκη», ως κίνηση συνεργασίας «για την σύγκληση ενός ευρέως φάσματος πολιτικών αντιλήψεων και κομματικών επιλογών» και στόχο την «συγκέντρωση των αναγκαίων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, ώστε μακριά από οποιαδήποτε κομματική εκμετάλλευση, να συγκροτηθεί ένα νικηφόρο πλειοψηφικό ρεύμα ικανό να αλλάξει την μοίρα της Θεσσαλονίκης».

Κίνηση αναμενόμενη, έστω και δέκα μήνες πριν τις προγραμματισμένες για τις 14 Νοεμβρίου εκλογές, όχι μόνο γιατί σχεδόν σε όλες τις προηγηθείσες εκλογές μια παρόμοια κίνηση έκανε την εμφάνιση της, αλλά και γιατί ο «Καλλικράτης» διαμορφώνει με την αναμενόμενη ανατροπή των πραγμάτων και την έλλειψη σαφών πληροφοριών, ειδικά για τα της Θεσσαλονίκης, μια χωρίς προηγούμενο ρευστότητα, σχεδόν σε όλο το φάσμα της κομματικής γεωγραφίας στην Θεσσαλονίκη.

Το απροσδόκητο είναι ότι στην ανοιχτή αυτήν επιστολή μεταξύ των 35 συνυπογραφόντων περιλαμβάνεται και ο Πάνος Θεοδωρίδης….

Γι αυτό και πιστεύω ότι απόψεις που προβάλλει στο Blog του, θα προκαλέσουν πολύ μεγαλύτερες συζητήσεις προβληματισμούς και αντεγκλήσεις, από την ίδια την διακήρυξη και τις επιδιώξεις της ανοικτής επιστολής.

Αλλά είναι και αυτό ένα από τα γνώριμα χαρακτηριστικά του Πάνου.

Σε ένα προηγούμενο σχετικό Σημείωμά μου αναφέρθηκα και εγώ ακροθιγώς στο ζήτημα αυτό, στους προβληματισμούς δηλαδή που θα κυριαρχήσουν από τώρα και φυσικά με ιδιαίτερη ένταση αμέσως μετά την ψήφιση του «Καλλικράτη», στον χώρο της σημερινής δημοτικής αντιπολίτευσης.

Αναφερόμενος λοιπόν στο ενδεχόμενο των εκτός κομμάτων υποψηφιοτήτων , μίλησα για πρόσωπα που θα μπορούσαν να επιλεγούν από τον επιχειρηματικό, τον πολιτιστικό και τον ακαδημαϊκό χώρο. Και μπορώ τώρα να πω ότι στην δική μου αξιολόγηση αυτόν τον ρόλο, από τον επιχειρηματικό χώρο, μπορούν να παίξουν είτε ο Νίκος Ευθυμιάδης, είτε ο Δημήτρης Μπακατσέλος.

Δεν νομίζω πως χρειάζονται περισσότερα σχόλια, ούτε εξηγήσεις για την επιλογή αυτή.