ΜΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΜΕ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΓΙΑ blog ΤΡΟΠΟ…

Κατά καιρούς, άλλοτε έμμεσα και άλλοτε άμεσα δήλωσα πως παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μου , συχνά μπλέκομαι στον λαβύρινθο της τεχνολογίας που χρησιμοποιώ και εγώ στα «Επίκαιρα Σημειώματά « μου.

Και επειδή έμπλεξα και πάλι στην προσπάθεια μου να απαντήσω στο Σχόλιο του Πάνου Θεοδωρίδη –Petefris-, στο τελευταίο Σημείωμα μου και μέχρις ότου λύσω το πρόβλημα, αποφάσισα να στείλω την απάντηση μου με ένα νέο Σημείωμα, όχι για τον ίδιο, αφού υπάρχει και άλλος τρόπος, αλλά για όσους μας κάνουν την τιμή να μας επισκέπτονται.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Αγαπητέ μου Πάνο

Λυπάμαι κατ αρχήν γιατί «τεχνικοί» λόγοι δεν μου επέτρεψαν να σου απαντήσω άμεσα. Όχι τόσο για τον «δημόσιο» διάλογο γύρω από τα θέματα που θέσαμε και οι δυο, όσο για την ευχαρίστηση μου να ανταλλάξω μαζί σου κάποιες σκέψεις, που και για μένα , όπως και για πολλούς άλλους, είναι πάντα μια ξεχωριστή χαρά..

Ελπίζω να τα καταφέρω στην τρίτη απόπειρα….

Σπεύδω όμως να διευκρινίσω ότι δεν θα έχω στο επίκεντρο αυτής της επικοινωνίας, τουλάχιστον άμεσα το πρόσωπο του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου.

Στάθηκα όπως θα είδες το πρώτο «θύμα» αυτού που κάπου σημείωσα ότι δηλαδή «οι απόψεις του θα προκαλέσουν πολύ μεγαλύτερες συζητήσεις προβληματισμούς και αντεγκλήσεις από την ίδια την διακήρυξη και τις επιδιώξεις της ανοικτής επιστολής» -εννοώ φυσικά των 35-, και έστω και ακροθιγώς αναφέρθηκα στην ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Π.Ε. Όμως τέτοια υποψηφιότητα δεν υπήρξε. Ο ίδιος δεν έχει ακόμη εκφράσει οποιοδήποτε ενδιαφέρον, που θα τον καθιστούσε αυτόματα «δημόσιο πρόσωπο υπό κρίσιν».

Αλλά όπως πάντα συμβαίνει με τα γραφτά σου, έθεσες τόσα πολλά και τόσο κρίσιμα ζητήματα που μου δίνεις έτσι την ευκαιρία να διατυπώσω και εγώ μερικές σκέψεις μου , έστω και αρκετά πρόωρα, για τα δημοτικά μας πράγματα.

1. Όπως ξέρεις έζησα από πολύ κοντά τις πρώτες τρεις εκλογές μετά την θητεία του Θεοχάρη Μαναβή και κυρίως εκείνη με τον Δ. Φατούρο. Τότε που κατά την γνώμη μου χάθηκε η μοναδική ευκαιρία να διαμορφώσει τους όρους , ώστε να μην υπάρξει αυτή η 25ετία της επικυριαρχίας της συντηρητικής παράταξης στην Θεσσαλονίκη. Χάθηκε για πολλούς λόγους, αλλά και γιατί η δεξιά αξιοποίησε με τον τρόπο που εκείνη γνωρίζει πολύ καλά, όλες τις υπόγειες ροπές αυτής της πόλης, τις φοβίες, την εχθρότητα της προς κάθε «ξένο» ,ένα ιδιαίτερο συντηρητισμό,

2. Φυσικά για την συνέχεια η μόνη που δεν «φταίει» είναι η δεξιά. Βρίσκεται εκεί με την ψήφο των Θεσσαλονικέων και τις εξοργιστικά λανθασμένες επιλογές του ΠΑΣΟΚ και φυσικά την εγωιστική συμπεριφορά των μικρών κομμάτων της αριστεράς. Κάθε φορά λοιπόν που ακούω ή διαβάζω για την «καταστροφική 25ετία» χωρίς να συνοδεύεται από έστω μια λέξη απολογίας και αναγνώρισης των ευθυνών, σκέφτομαι με τρόμο, ότι η βασική προϋπόθεση για την αλλαγή των πραγμάτων δεν έχει δυστυχώς ακόμη ωριμάσει…

3. Γι αυτό και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι ο «άγνωστος» ακόμη Καλλικράτης ασφαλώς και θα αλλάξει τα δεδομένα, θεωρώ ότι η ρευστότητα αυτών και των επόμενων ημερών, μετατρέπουν σε κινούμενη άμμο το προεκλογικό δημοτικό τοπίο. Μόνο «γενικές αρχές και παραδοχές» μπορεί κανείς να συζητήσει, παίρνοντας υπ όψιν κυριαρχικά τα κοκκία, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επηρεάζουν αποφασιστικά το αποτέλεσμα.

4. Αυτό επιβεβαιώνει και την άποψη σου ότι αυτοί που πρέπει να πρωταγωνιστήσουν στην εποχή του Καλλικράτη – και στην νέα εποχή που έχει ανάγκη η Θεσσαλονίκη, προσθέτω εγώ- είναι οι «πρωτόβγαλτοι αυτοδιοικητικοί», όπως τους αποκαλείς.

5. Κάθε νέα «κίνηση», ή «πρωτοβουλία» , πρέπει να πάρει σοβαρά υπ όψιν της τις δύο προηγηθείσες απόπειρες των Σ. Βούγια και Γ. Μπουτάρη, που το μόνο που τελικά προσέφεραν ήταν να καταστήσουν πιο βέβαιη την διαιώνιση της κυριαρχίας της δεξιάς στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Δεν υποτιμώ την τόλμη του εγχειρήματος και τα μηνύματα που εξέπεμψε, αλλά σημειώνω την αδυναμία των πολιτικών να ερμηνεύουν την «απελευθέρωση και την χειραφέτηση» της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης και να προσαρμόσουν την πολιτική τους.

Αυτά Πάνο. Και επειδή αυτή η πόλη έχει τώρα περισσότερη ανάγκη από «ανορθόδοξους ταραξίες», παρά από πολιτικούς αναλυτές και κομματικούς καθοδηγητές για να ταρακουνηθεί το τέλμα στο οποίο έχει βουλιάξει, συνέχισε να γράφεις.

Φιλικά