H ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΒΑΘΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ ΥΦΕΣΗ

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

 

Συνεχίζονται με αμείωτη ένταση σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, και πάντοτε με πρωταγωνιστές την Γερμανία και την «Γερμανική» ΕΚΤ, οι πιέσεις προς την Ελλάδα να λάβει τώρα και νέα μέτρα για την αντιμετώπιση του ελλείμματος.

Ως δικαιολογία τώρα προβάλλεται ένα επί πλέον νέο – δυστυχώς- στοιχείο, αυτό της μεγαλύτερης ύφεσης από αυτήν που προβλέπει το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης για το 2010, με βάση τα στοιχεία του τελευταίου τριμήνου του 2009.

Είχε φυσικά προηγηθεί η εμμονή στην λήψη νέων μέτρων με επίκληση των προβλέψεων ότι τα εξαγγελθέντα από την Ελληνική κυβέρνηση μέτρα δεν θα καταστεί δυνατό να υλοποιηθούν, ούτε κατά το σκέλος των δαπανών, πολύ όμως περισσότερο κατά το σκέλος των εσόδων.

Και τα δύο επιχειρήματα δεν απέχουν της πραγματικότητας. Όχι όμως για να χρησιμοποιηθούν ως μοχλός πίεσης.

Αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό με την Ε.Ε. η οποία μόλις πρόσφατα και στο υψηλότερο επίπεδο, διακήρυξε την «πολιτική στήριξη» της προς την Ελλάδα, δεν μπορούν να εξηγηθούν με καμιά λογική.

Αυτή κατ αρχάς η «πολιτική στήριξη» αποτέλεσμα διαβουλεύσεων της τελευταίας στιγμής και επίμονης άρνησης της Γερμανίας, στάθηκε τόσο αβέβαιη και θολή, τόσο ελάχιστη απέναντι στις προσδοκίες που είχαν διαμορφωθεί, ώστε αμέσως σχεδόν μετά αυτή η αβεβαιότητα να επιβεβαιωθεί από την συμπεριφορά των αγορών.

Αλλά και η διπλή γλώσσα μεταξύ των αξιωματούχων της Ευρώπης και των πολιτικών και τραπεζικών στελεχών διαφόρων κρατών μελών και ιδιαίτερα της Γερμανίας, δεν συμβάλλουν ασφαλώς στο να διαμορφωθεί ένα κλίμα ικανό να καθησυχάσει τις αγορές, να δώσει μια αξιοπιστία και ένα περιεχόμενο στην «πολιτική στήριξη».

Ακολούθησαν οι αλλεπάλληλες συνεχείς και επίμονες δηλώσεις και πιέσεις όχι μόνο για την λήψη νέων μέτρων , αλλά και βαθύτατα προσβλητικές εναντίον της Ελλάδας, της ελληνικής κοινωνίας, της πολιτικής της ελίτ, που έφταναν σε σημείο να εισηγούνται και την αποβολή της Ελλάδας από την Ζώνη του Ευρώ…

Ακόμη και οι επώνυμοι παράγοντες της Ένωσης ξεπέρασαν τα όρια της διπλωματικής γλώσσας και μίλησαν με τον πιο απαξιωτικό τρόπο για πολιτική της Ελλάδας και την…τιμωρία που της πρέπει.

Ως αποκορύφωση της τακτικής αυτής και της αδιανόητης συμπεριφοράς, υπήρξες φυσικά η δήλωση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής τράπεζας του Ζαν Κλωντ Τρισέ, που προκάλεσε την οργή και την έκρηξη του γνωστού Νομπελίστα οικονομολόγου Τζόζεφ Στίγκλιτς, μια δήλωση-κεραυνός, που ασφαλώς θα έχει συνέχεια και συνέπιες.

Ως γνωστόν ο Τζ. Στίγκλιτς κατήγγειλε τον πρόεδρο της ΕΚΤ ότι η δήλωσή του, ότι η ΕΚΤ δεν θα δέχεται πλέον τους ελληνικούς τίτλους, ήταν «εγκληματική» ενέργεια, καθώς «υποχρέωσε την Ελλάδα να πληρώσει εξαιρετικά υψηλά επιτόκια, οδηγώντας σε διόγκωση του δημόσιου χρέους της».

Περιείχε όμως η δήλωση εκείνη και μια δυσοίωνη πρόβλεψη, που οδηγεί σε μαύρες σκέψεις, δεδομένης της σχέση του οικονομολόγου με τον Γ. Παπανδρέου και των κατά καιρούς υποστηρικτικών δηλώσεων του, με τις οποίες υπερασπίστηκε την Ελλάδα και την δυνατότητα της να αντιμετωπίσει την κρίση.

Το σημείο αυτό της δήλωσης Στίγκλιτς, που είναι και ο λόγος αυτού του Σημειώματος έχει ως εξής:

«Οι πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα στο όνομα των αγορών, για την μείωση του ελλείμματος, είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσουν την χώρα σε μια βαθιά κα μεγάλης διάρκειας ύφεση, όπως συνέβη με την Αργεντινή και την Ασία την δεκαετία του 2000».

Εδώ νομίζω πως κρύβεται το αυριανό πολύ μεγαλύτερης σημασίας πρόβλημα της χώρας,

Και αυτό γιατί από την επομένη της απόφασης της Ε.Ε. για «πολιτική στήριξη» όπως αυτή εκφράστηκε και ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες, οι αγορές αγνοώντας την όποια σημασία της απέδωσαν οι ευρωπαίοι ηγέτες, αύξησαν την πίεσή τους προς την Ελλάδα, οδηγώντας το spread του δεκαετούς ελληνικού ομολόγου στις 320 μονάδες βάσης!.

Η διήμερη κρίσιμη συζήτηση στο Ecofin σήμερα και στο Eurogroup αύριο ,έκαναν φανερό με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι στην Ε.Ε. κυριαρχούν πλέον, ή πάντως μπορούν να επιβάλλουν τις απόψεις τους, οι Γερμανοί.

Η σημερινή απόφαση του Eurogroup , που απετέλεσε μάλιστα και προϊόν συμβιβασμού επί της περισσότερο σκληρής πρότασης της Γερμανίας, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αποφυγής λήψης και νέων μέτρων από την Ελλάδα, το αργότερο μέχρι την 15η Μαΐου , όταν θα γίνουν γνωστά τα αποτελέσματα των μέτρων που έχουν ήδη εξαγγελθεί.

Η επισήμανση μάλιστα που την συνοδεύει, ότι η Ένωση μπορεί επικαλούμενη την σχετική με την θέση υπό επιτήρηση απόφαση, να επιβάλλει η ίδια τα μέτρα που προκρίνει και μάλιστα με ειδική πλειοψηφία και απούσης της Ελλάδας, δίνει το μέτρο της κατάστασης στην οποία έχουν πλέον φτάσει τα πράγματα.

Φυσικά και την σημερινή απόφαση ακολούθησε ένα νέο ράλι των spreads , και νέα πτώση του Χρηματιστηρίου από την ισχυρή πίεση προς τις Ελληνικές τράπεζες.

Τί μπορεί να προσδοκά πλέον η Ελλάδα;

Ότι θα αποδώσουν τα μέτρα περιορισμού των δαπανών και αύξησης των εσόδων, με τις απεργίες κρίσιμων κλάδων συνδεδεμένων με τα δημόσια έσοδα σε εξέλιξη, με το γνωστό ελληνικό κράτος που θα αποφύγει με κάθε τρόπο να εφαρμόσει τον περιορισμό των δαπανών.

Και φυσικά και πάνω από όλα με τις αντιλήψεις, το πνεύμα του καταναλωτισμού, την εγωκεντρική συμπεριφορά μας, την παντελή έλλειψη κουλτούρας συμμετοχής στα δυσάρεστα και δύσκολα.

Μόνο ένα θαύμα θα γλυτώσει την χώρα από την λήψη νέων μέτρων. Και το χειρότερο όλων θα είναι το μήνυμα που θα εκπέμψει η χώρα, για την πλήρη αδυναμία της να εφαρμόσει και το Πρόγραμμα, που η ίδια καθόρισε και που σε μεγάλο βαθμό η κοινωνία στηρίζει…

Για να ξαναγυρίσουμε όμως στην καρδιά αυτού του Σημειώματος.

Όλες οι εξελίξεις, όλα τα δεδομένα οδηγούν στην επιβεβαίωση των φόβων του Τζ. Στίγκλιτς, ότι δηλαδή επέρχεται μια βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, που μπορεί να τινάξει στον αέρα κάθε κοινωνική ανοχή και συνοχή, καθώς οι θυσίες θα φαίνονται χωρίς αποτέλεσμα και ο φαύλος κύκλος του δανεισμού για την εξυπηρέτηση προηγούμενου δανεισμού, θα συνεχίζεται. Όσο φυσικά θα επιτρέψουν οι εταίροι μας στην Ευρωζώνη.

Μπορεί τα παρόντα γεγονότα και ο καθημερινός βομβαρδισμός με όλο και χειρότερες ειδήσεις, που δεν φαίνεται να τελειώνουν, να αποσπά την προσοχή όλων και των πολιτικών και των Μέσων και των πολιτών και αυτό να μην μας επιτρέπει να ρίξουμε έστω μια ματιά στο αύριο της ελληνικής οικονομίας, όμως εκεί ακριβώς βρίσκεται νομίζω το μείζον, το εκρηκτικό το επικίνδυνο για την χώρα ζήτημα.

Υ.Γ.1

Μπορεί αργά και επώδυνα να συνειδητοποιεί η Ευρώπη το έλλειμμα στην Συνθήκη Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αυτό δηλαδή που δεν δίνει απαντήσεις στα προβλήματα όπως αυτά της Ελλάδας αλλά και πολλών άλλων χωρών, αλλά προς το παρόν αυτό που πρυτανεύει είναι το άμεσο εθνικό συμφέρον και η κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων στην Γερμανία.

Υ.Γ. 2

Σήμερα ανακοινώθηκε η απόφαση της κυβέρνησης να συστήσει Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή για την διερεύνηση των ευθυνών, πολιτικών και γιατί όχι ποινικών, εκείνων που μεθόδευσαν και υπέβαλαν εν γνώσει τους τα ψεύτικα και παραπλανητικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας στα αρμόδια όργανα της Ευρώπης. Είναι βέβαιο ότι το κλίμα της «συναίνεσης», αν ποτέ υπήρξε κάτι τέτοιο, θα αλλάξει ριζικά και η κυβέρνηση θα πορευθεί μόνη, με μόνο πλέον σύμμαχο τον λαό. Όσο θα καταφέρνει να τον έχει, τουλάχιστον στην πλειοψηφία του δίπλα της. Ή το ελάχιστο όσο θα έχει την ανοχή του.

Υ.Γ. 3

Η δραματική αναφορά του πρωθυπουργού ότι η χώρα απώλεσε μέρος της εθνικής της κυριαρχίας, θα γίνεται όλο και περισσότερο αισθητή και δυστυχώς όχι μόνο στις σχέσεις μας με τους εταίρους της Ε.Ε. αλλά και στην ίδια την διαχείριση των εθνικών μας θεμάτων.

Αρκεί να θυμηθεί κανείς, την έστω χωρίς ουσιαστική βάση, πάντως ικανή να δίνει στον λαό αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία, πολιτική μας στα Βαλκάνια, όπου θεωρούσαμε ότι κατέχουμε ένα καίριο στρατηγικό ρόλο, κυρίως λόγω της θέσης μας στην Ζώνη του Ευρώ και των δυνατοτήτων που αυτή μας παρείχε.