ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΣΩΤΗΡΩΝ

ΤΗΣ «ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ»…

Όπως όλα δείχνουν, καθώς εξελίσσονται καθημερινά όλο και με χειρότερο τρόπο τα δημοσιεύματα στον διεθνή τύπο και κυρίως στην Γερμανία, η οποία επρόκειτο πρώτη αυτή να κληθεί δήθεν να μας ενισχύσει οικονομικά, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το σκληρό κουπί της προσαρμογής θα χρειαστεί να το τραβήξουμε τελικά μόνοι.

Ακόμη και αν γίνουν πράξη οι σημερινές εντυπωσιακές, ως εξέλιξη, δημόσιες δεσμεύσεις του Γάλλου Προέδρου, ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη θα εκφραστεί συγκεκριμένα στην περίπτωση μιας νέας επίθεσης των κερδοσκοπικών αγορών εναντίον της Ελλάδας

Αλλά όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα εφαρμογής των μέτρων, αυτά δηλαδή, που εξονυχιστικά μελέτησαν οι «τρεις σωματοφύλακες» της επιτήρησης, πολύ δύσκολα θα επιτευχθούν οι στόχοι και με πολλές αποκλείσεις θα εφαρμοστούν τα τελευταία μέτρα, αυτά που εξήγγειλε η κυβέρνηση μετά την τελευταία κρίσιμη συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου.

Και ενώ η χώρα θα συνεχίσει να δανείζεται- αυτό το κατάφερε σε πρώτη φάση τουλάχιστον- και η ύφεση θα απειλεί να ξεφύγει ακόμη και από τα χειρότερα σενάρια, στο κυβερνητικό στρατόπεδο εμφανίζονται φαινόμενα, που προκαλούν έκπληξη, αλλά και οργή, γιατί οι επιπτώσεις τους δεν βαρύνουν μόνο το κυβερνιών κόμμα και την κυβερνητική συνοχή, αλλά δυναμιτίζουν στην πράξη και την επιτυχία στην εφαρμογή των μέτρων, που είναι την στιγμή αυτή, ζήτημα ζωής και θανάτου για την χώρα.

Οι πρόσφατες δηλώσεις δύο προβεβλημένων, «εκτός κυβερνητικών θώκων» στελεχών του Κινήματος ,του Χρήστου Παπουτσή και του Κώστα Σκανδαλίδη, θέτουν σημαντικά ζητήματα, για το κυβερνών κόμμα, για την κυβέρνηση, για την ελληνική κοινωνία, κυρίως όμως για την πορεία της χώρας στην ελπιζομένη έξοδό της από την κρίση.

Γιατί απλούστατα θέτουν θέμα αξιοπιστίας της πολιτικής που ανακοινώθηκε, με ό,τι αυτό μπορεί να σημάνει μέσα και έξω από το ΠΑΣΟΚ, την κυβέρνηση και την ελληνική κοινωνία.

Όση σημασία έχει για την επιτυχία αυτού του πρωτοφανούς εγχειρήματος η κοινωνική ανοχή και η ενότητα, άλλη τόση σημασία έχει και η πλήρης συστράτευση των μελών, των στελεχών, των βουλευτών και των κυβερνητικών παραγόντων στην επιτυχία των στόχων που έχουν τεθεί.

Πολύ περισσότερο όταν δεν πρόκειται απλώς και μόνο για μια πολιτική, αλλά όταν αυτή η πολιτική εμπεριέχει σκληρές θυσίες επιδείνωση της καθημερινότητας και ανατροπές στη ζωή, εκατομμυρίων πολιτών.

Γιατί να μην σκεφτούμε π.χ. ότι η επίθεση, η αμφισβήτηση, η ανοίκεια πρόκληση του Χρήστου Παπουτσή, κατά του υφυπουργού Οικονομικών, δεν θα επηρεάσει τα κομματικά στελέχη, αυτά που τώρα βρίσκονται σε θέσεις- κλειδιά του κρατικού μηχανισμού; Γιατί να μην δεχτούμε πως μια δήλωση του τύπου «το ΠΑΣΟΚ χάνει την ψυχή του», δεν θα διαμορφώσει στην ελληνική κοινωνία, τουλάχιστον αμφιβολίες για την δικαιοσύνη των μέτρων, για την αποτελεσματικότητα τους, για την κρίσιμη σημασία τους;

Και εν πάσει περιπτώσει, αν τόσο πολύ αγωνιούν για το αλώβητο της «ψυχής» του Κινήματος, ας ασχοληθούν λίγο και με την πρόσφατη απόφαση της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, για το Μεταναστευτικό, όπου η ψυχή του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να υπέκυψε στους δαίμονες του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, αν φυσικά αληθεύουν τα όσα έγιναν γνωστά και καταγγέλθηκαν και από τον Γραμματέα της Οργάνωσης.

Κάτι λοιπόν δεν πάει καλά.

Και πριν ξυπνήσουμε όλοι ένα πρωί, για να παραδεχτούμε την πτώχευση, και συνακόλουθα την εθνική μας ήττα , ας αξιολογήσουμε σωστά αυτά τα φαινόμενα.

Όταν η ύφεση καραδοκεί, ως ο επόμενος εφιάλτης της χώρας, που θα την οδηγήσει πρώτα στην πλήρη εσωτερική κοινωνική αποδιάρθρωση και στην συνέχεια στο χάος και κάτι τέτοιο δεν είναι ένα απλό ενδεχόμενο, αλλά μια επερχόμενη πραγματικότητα σύμφωνα με τους αναλυτές, έλληνες και ξένους, τότε τα φαινόμενα αυτά αποκτούν κρίσιμη σημασία, όση σχεδόν και η εξασφάλιση της κοινωνικής ανοχής.

Στοιχεία τα οποία, ας μην έχουμε αυταπάτες, συνυπολογίζουν και οι αγορές, όταν διαμορφώνουν την πολιτική τους.

Η υπόθεση Παπουτσή-Σαχινίδη, δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη, ωσάν να μην υπήρξε. Ένας εκ των δύο έχει δίκαιο και τότε ο άλλος πρέπει να πάρει μια αποφασιστική απάντηση από τον πρωθυπουργό. Διαφορετικά η κυβέρνηση και η πολιτική της, χάνουν την αξιοπιστία τους, χάνουν μέρος από το πολύτιμο κεφάλαιο της εμπιστοσύνης που πρέπει να τρέφει ο λαός για την έξοδο από το τούνελ της κρίσης.

Γιατί τότε θα αναδειχθεί μια χειρότερη ακόμη κατάσταση. Η αδυναμία του πρωθυπουργού να υπερασπιστεί την πολιτική που εξήγγειλε και επιδιώκει να εφαρμοστεί , μια πολιτική «αίματος και δακρύων» για τον ελληνικό λαό.

Υ.Γ.1

Δεν είναι δευτερεύουσα η υποχρέωση του Γ. Παπανδρέου να απαντήσει προσωπικά στην «πρόκληση» της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, όπως αυτή εμπεριέχεται στο ψήφισμά της για το Μεταναστευτικό.

Τι χειρότερο έχει υποστηρίξει δηλαδή μέχρι στιγμής ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑΟΣ;

Η απόφαση αυτή της Νομαρχιακής, θα μείνει στην ιστορία της Θεσσαλονίκης, και θα «στιγματίσει» όσο τίποτε άλλο τον χαρακτήρα και το αύριο της, σε μια περίοδο, που οι πάντες συμφωνούν πως τα φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού αναδύονται επικίνδυνα μέσα από τις θέσεις κοινωνικών και πολιτικών παραγόντων και κινδυνεύουν να διαμορφώσουν για την Θεσσαλονίκη μια εικόνα ξένη προς την ιστορία και την παράδοσή της.

Υ.Γ. 2

Το «όνειδος» της πολιτικής ελίτ της χώρας, να προχωρήσει στην «μονιμοποίηση» των 232 υπαλλήλων της Βουλής, που με κοινή συμφωνία όλων των κομμάτων προσλήφθηκαν στην προεκλογική περίοδο τόσο του 2007, όσο και του 2009, με τα γνωστά κριτήρια και τα γνωστά «προσόντα», εξασφαλίζοντας και σ αυτούς τους 16 αφορολόγητους μισθούς, καθιστά στα μάτια των ελλήνων υποκριτική, αναξιόπιστη και γελοία κάθε προσπάθειά τους να πείσουν τον κόσμο για την πολιτική τους στην κρίσιμη αυτή συγκυρία.

Δεν αρκεί η εξ ίσου υποκριτική δήλωση του Προέδρου της Βουλής, ότι το «άγος» , όπως χαρακτήρισε την ανόσια αυτή ενέργεια, ήταν περίπου υποχρεωτικό και ότι στα χρόνια του δεν θα επιτρέψει να επαναληφθεί!...