ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΨΗΦΟΥ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ

Τίποτε δεν φαίνεται να συνετίζει την πολιτική ελίτ της χώρας, πόσο μάλλον να την τρομάζει, μπροστά στους ορατούς κινδύνους χρεωκοπίας της χώρας και απομάκρυνσης της από την Ευρωζώνη.

Όχι μόνο για τα προβλήματα και τις αδυναμίες της ίδιας της χώρας, ή τις αστοχίες των πολιτικών της, αλλά και εξ αιτίας των αναδυόμενων απείρως μεγαλύτερων προβλημάτων στην Ισπανία την Ιταλία , την Γαλλία και συνεπώς την ίδια την Ευρωζώνη.

Θα ήταν δε σοφό να μην υποτιμήσουμε την δήλωση του γνωστού για την εμπειρία του στα ζητήματα αυτά Τζώρτζ Σόρος, ότι η Ελλάδα κινδυνεύει από μια άτακτη χρεωκοπία.

Παρακολουθήσαμε τις τελευταίες ημέρες τις θέσεις και τις επιδιώξεις των κομμάτων, όπως αυτές εκφράστηκαν με τον πιο ακραίο τρόπο στην χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής στο πλαίσιο της συζήτησης για την παροχή ψήφου στην κυβέρνηση, μια συζήτηση, που με άλλο στόχο και σκοπό ξεκίνησε και σε άλλη κατεύθυνση και με άλλες συνέπειες οδηγείται.

Από την πλευρά της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός επιδεικνύει μια ακατανόητη συμπεριφορά, καθώς όπως προέκυψε χθες άλλα πράγματα συμφώνησαν στο Υπουργικό Συμβούλιο, άλλα ανακοίνωσε στην Κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, προκαλώντας τις διαμαρτυρίες της Άννας Διαμαντοπούλου και τελικά άλλα δήλωσε στην συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Βουλή.

Εκεί ανακοίνωσε με σαφήνεια το τέλος της απίστευτης περιπέτειας του Δημοψηφίσματος και την βούληση του να παραιτηθεί για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συμμαχικής, τεχνοκρατών, ή όπως αλλιώς θα ονομαστεί, προκειμένου να εξασφαλίσει την συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας, στην ψήφιση του Νόμου για την Συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου.

Και ο αρχηγός της Ν.Δ. ακολουθώντας την ίδια τακτική, αυτήν δηλαδή των σκοπιμοτήτων και του τακτικισμού, δήλωσε πως πρέπει να προηγηθεί η παραίτηση του πρωθυπουργού και άρα της κυβέρνησης, να κληθεί ο …Πρόεδρος της Δημοκρατίας να σχηματίσει την κυβέρνηση των τεχνοκρατών και να ετοιμαστεί από αυτήν την κυβέρνηση η Σύμβαση που θα ψηφιστεί στην Βουλή. Και όλα δε αυτά μέχρι τις 4 Δεκεμβρίου, οπότε και πρέπει να διεξαχθούν εκλογές, για να στέρξει να συναινέσει στην ψήφιση της συμφωνίας.

Υπάρχει σ αυτήν την χώρα έστω και ένας άνθρωπος με στοιχειώδεις γνώσεις των πολιτικών διαδικασιών σχηματισμού νέας κυβέρνησης, και των σκληρών και περίπλοκων διαπραγματεύσεων που θα προηγηθούν τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και τον περίφημο ιδιωτικό τομέα, δηλαδή τις τράπεζες, που καλούνται να «κουρέψουν» κατά 50% την αξία των ομολόγων που έχουν στα χέρια τους, ενώ ταυτόχρονα να συμφωνήσουν στην παράταση της λήξης τους και την μείωση του επιτοκίου, που να πιστεύει ότι όλα αυτά, χωρίς να συνυπολογιστεί και η ετοιμασία και ψήφιση των συνοδευτικών νόμων, που σίγουρα θα απαιτήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί να συμβούν μέσα σε τέσσερις-έξη εβδομάδες και μάλιστα από κυβέρνηση τεχνοκρατών;

Υπάρχει και ονομάζεται Αντώνης Σαμαράς, ο φιλόδοξος αυριανός πρωθυπουργός της χώρας…

Την παραίτηση μιας κυβέρνησης, ακολουθεί διαδικασία των εντολών που προβλέπει το Σύνταγμα, που θα προηγηθεί του σχηματισμού της κυβέρνησης των τεχνοκρατών και αυτή ένα ακόμη μεγαλύτερο χρόνο, καθώς απαιτείται συμφωνία για το πρόσωπο του πρωθυπουργού και τα ονόματα των υπουργών, ιδιαίτερα των κρίσιμων υπουργείων και φυσικά η σύμφωνη γνώμη τους, η προετοιμασία των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης και η σχετική συζήτηση στην Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, χωρίς την οποία δεν υπάρχει κυβέρνηση.

Και εν τω μεταξύ το Eurogroup συνεδριάζει την Δευτέρα, με τα σύννεφα να πυκνώνουν πάνω από την Ιταλία, που βρίσκεται ήδη στα πρόθυρα της προσφυγής στον Μηχανισμό στήριξης, και αντί του Έλληνα υπουργού Οικονομικών οι Ευρωπαίοι, το ΔΝΤ και ο κόσμος θα περιμένουν την Ελλάδα, να ολοκληρώσει τις διαδικασίες που θα σκοντάφτουν καθημερινά στα παιχνίδια εντυπώσεων και κινήσεις τακτικής εν όψει των εκλογών, το κλίμα θα επιδεινώνεται και η κοινωνία θα φτάνει σε όρια παράκρουσης.

Αλλά ο Αντώνης Σαμαράς επιμένει και σήμερα ακόμη στην άμεση παραίτηση του πρωθυπουργού και στις 6 εβδομάδες του, αδιαφορώντας ότι ο ουρανός καταρρέει πάνω από τα κεφάλια της Ιταλίας, της Ισπανίας, και οσονούπω της Γαλλίας και άρα της Ευρωζώνης, οπότε το πρώτο και βέβαιο θύμα θα είναι η Ελλάδα.

Και από κοντά φυσικά τα άλλα μικρά κόμματα που ζητούν άμεση παραίτηση της κυβέρνησης ρίχνοντας νερό στον μύλο της Ν.Δ. και του αδιεξόδου που συνεπάγεται μια τέτοια τακτική, που ουσιαστικά αφήνει ακέφαλη την χώρα σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της φάσης της εξασφάλισης των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου.

Τις ονομάζω κρίσιμες γιατί φοβάμαι πως μέσα σε λίγο χρόνο μπορεί με αφορμή τις εξελίξεις στην Ιταλία και αλλού, να τεθούν σε αμφισβήτηση ακόμη και αυτές οι αποφάσεις, όπως συνέβη άλλωστε και με τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου.

Η απλή και θεσμικά προβλεπόμενη τακτική, να αποδεχθεί δηλαδή η Αντιπολίτευση, την ρητή δήλωση του πρωθυπουργού , να την οριοθετήσει χρονικά, πολιτικά και διαδικαστικά, αλλά ταυτόχρονα να εξουσιοδοτήσει την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα, ρητά και χωρίς την παραμικρή υπεκφυγή στην αποδοχή των αποφάσεων και διαπραγμάτευση με όλα τα θεσμικά όργανα με στόχο να ολοκληρωθούν μέσα στον προβλεπόμενο χρόνο οι διαδικασίες και να κατατεθεί στην Βουλή η σχετική Σύμβαση και οι συνοδευτικοί Νόμοι, να ψηφιστούν με την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή, δεν συζητείται, δεν ακούγεται, όχι μόνο από τους πρωταγωνιστές του δράματος πολιτικούς, αλλά ούτε και από τους πλέον νηφάλιους και σοβαρούς δημοσιογράφους και αναλυτές.

Και αμέσως μετά την ψήφισή της να οδηγηθούμε στην παραίτηση της κυβέρνησης, την συγκρότηση κυβέρνησης τεχνοκρατών, στην ουσία υπηρεσιακής και την διεξαγωγή εκλογών, λαμβάνοντας υπ όψιν και τις εξελίξεις στον ευρωπαϊκό χώρο, ελπίζω σε συνεννόηση με τους εταίρους μας στην Ευρώπη, για να μην πέσουμε σε καμιά επικίνδυνη και πάλι συγκυρία.

Υπάρχει ένα Σύνταγμα , υπάρχει ο κανονισμός της Βουλής, υπάρχει ένα θεσμικό κεκτημένο, που ρυθμίζουν με τρόπο αδιαμφισβήτητο τις σχετικές διαδικασίες.

Είναι τόσο δύσκολο να εφαρμόσουμε τον Νόμο και κινηθούμε στα πλαίσια μιας πολιτικής, που μέσα στην γενική κατάρρευση να δώσει κάποια δείγματα νηφαλιότητας και υπευθυνότητας;

Φυσικά όλα αυτά περιλαμβάνουν και τους βουλευτές της πλειοψηφίας, ακόμη και εκείνους που κατηγορηματικά δήλωσαν ότι θα καταψηφίσουν την κυβέρνηση ακόμη και εκείνους που έχουν αποχωρήσει και ανεξαρτοποιηθεί.

Γιατί αυτό που προέχει είναι να υπάρξει αύριο το πρωί μια κυβέρνηση, που θα ξεκινήσει από την μια την συνεργασία με τα αρμόδια όργανα της Ευρώπης και των τραπεζών, και από την άλλη την συζήτηση με τα κόμματα για την συγκρότηση μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών, που ενδεχομένως από ένα σημείο και μετά θα ολοκληρώσει και θα καταθέσει στην Βουλή την Συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και του συνοδευτικούς νόμους και θα οδηγήσει στην συνέχεια την χώρα σε εκλογές, χωρίς τον κίνδυνο της άτακτης χρεωκοπίας που επισείει ο Τζ. Σόρος, αλλά και άλλοι αναλυτές, για να μην πω και η θλιβερή πολιτική μας πραγματικότητα.