«ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΧΡΟΝΟ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ»

Αυτό το μότο επαναλαμβάνεται τελευταία σχεδόν από όλους δημοσιογράφους, αναλυτές, πολιτικά πρόσωπα, οικονομολόγους, ακαδημαϊκούς.

Δεν πρόκειται φυσικά για κάποια αποκάλυψη.

Πρόκειται όμως για μια επισήμανση προς όλους, έχει ανάψει ένα κόκκινο φωτάκι , κάποιο αόρατο ρολόι μετρά αντίστροφα τον χρόνο.

Κερδίσαμε χρόνο, με την μείωση του δημόσιου χρέους, κερδίσαμε χρόνο με την νέα δανειακή σύμβαση και την μείωση των επιτοκίων των δανείων, κερδίσαμε χρόνο με αυτό το θεόρατο πρόγραμμα ειδικών και τεχνοκρατών που κατακλύζουν τα υπουργεία και τους δημόσιους οργανισμούς και ετοιμάζονται να προτείνουν όχι απλώς αλλαγές, αλλά επαναστατικές ανατροπές στην δομή και την οργάνωση της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα.

Κερδίσαμε χρόνο , μένοντας στο απυρόβλητο των αγορών και της κερδοσκοπίας.

Κερδίσαμε χρόνο, για να εξασφαλιστεί στο μεταξύ το νεφελώδες «μικρό σχέδιο Μάρσαλ», δηλαδή ένα πρόγραμμα επενδύσεων και ανάπτυξης, χωρίς το οποίο ο χρόνος που μας παραχωρήθηκε θα λήξει με την έξοδο από την ευρωζώνη και πιθανώς και από την Ε.Ε.

Υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν ότι το νέο Μνημόνιο και όσα το συνοδεύουν, όπως το κούρεμα κυρίως, δεν είναι παρά μια άριστα σχεδιασμένη και προετοιμασμένη «χρεωκοπία εν ευθέτω χρόνω» που θα έχει τις μικρότερες, ίσως και ανεπαίσθητες επιπτώσεις στο ευρώ και θα αδρανοποιήσει τους κινδύνους ενός σαρωτικού ντόμινο, που θα παρασύρει την Ισπανία, την Ιταλία την Πορτογαλία…

Αν κάτι τέτοιο αληθεύσει, τότε μας παραχωρήθηκε ένα χρονικό περιθώριο, μέσα στο οποίο θα πρέπει να λύσουμε μόνοι μας τα δημοσιονομικά προβλήματα και φυσικά τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, τις δομικές αλλαγές στην διοίκηση και την οικονομία, να στήσουμε δηλαδή από την αρχή, από το μηδέν ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος.

Είναι κάτι τέτοιο δυνατό από την πολιτική τάξη, που ανδρώθηκε ακριβώς μέσα από την αποδιάρθρωση και την καταβαράθρωση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης;

Θα αντέξει το μετεκλογικό πολιτικό σύστημα στο σύνολό του να συνεχίσει αυτήν την πολιτική να επιβιώσει το ίδιο και μαζί του η χώρα, στους πολλούς προσεχείς κυριολεκτικά διαβολικούς μήνες;

Και μάλιστα όταν πλέον η Ευρώπη θα απαιτεί , θα πιέζει και θα απειλεί;

Και το χειρότερο, όταν η Ευρώπη, ή τουλάχιστον οι κυριαρχούσες χώρες, θα αναζητούν ευκαιρίες και αφορμές για την ανώδυνη εφαρμογή του περιβόητου PLAN B;

Να μην μας διαφεύγει πάντως ότι η τελευταία ψηφοφορία στην Γερμανική Βουλή, έδειξε και τα όρια αντοχής της Γερμανικής κυβέρνησης και τα περιθώρια για υπαναχωρήσεις, ή καθυστερήσεις και αναβολές από την πλευρά της Ελλάδας.

Όταν θα έχουν εξαντληθεί όμως όλες οι προθεσμίες, όταν θα αποδειχθεί ότι και πάλι βρισκόμαστε πίσω από τους στόχους, όταν η ανάπτυξη θα φαντάζει ακόμη όνειρο άπιαστο, τότε να βρεθούμε μπροστά στην αμείλικτη αναγκαιότητα της μοναδικής απομένουσας λύσης, της υποτίμησης, άρα της επιστροφής στην δραχμή, το εφιαλτικό δηλαδή σενάριο, που κανείς δεν θέλει ούτε να αναφέρει, ούτε να σκέφτεται.

Το σκέφτονται όμως και το υποστηρίζουν ως την μόνη εναπομένουσα λύση στο «πρόβλημα Ελλάδα», επώνυμοι, έγκυροι, διεθνείς αναλυτές και οικονομολόγοι. Και φυσικά κατά καιρούς και πολιτικά στελέχη των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

Θα αποκτήσει η πολιτική τάξη ,έστω και την τελευταία στιγμή, την αίσθηση της ιστορικής ευθύνης που της ανέθεσε η ιστορία, και θα αναλάβει τις πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν την χώρα έξω από τα αδιέξοδα και του κινδύνους που την απειλούν;

Και πριν από αυτούς, θα έχει ο λαός την νηφαλιότητα, αλλά και τον ρεαλισμό, ώστε αναλαμβάνοντας τις δικές του ευθύνες, υπερβαίνοντας τις εξαρτήσεις και τους δεσμούς δεκαετιών, την δίκαιη οργή από την οποία διακατέχεται, να διαμορφώσει μια νέα τάξη πραγμάτων στην προσεχή Βουλή, που να θέλει και να μπορεί να αναλάβει το τιτάνιο έργο που οι καιροί απαιτούν;

Υ.Γ.

Μικρό δείγμα της πολιτικής πραγματικότητας των ημερών

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας ερωτάται:

«Είπατε ότι η συμφωνία δεσμεύει μόνο αυτούς που την υπέγραψαν. Τί σκοπεύετε να κάνετε αν η Αριστερά είναι στα πράγματα μετά τις εκλογές; Πώς θα την ακυρώσετε;

Και απαντά:

«Πολύ απλά. Βάζοντας την τρόικα σε ένα αεροπλάνο και στέλνοντας τη στο σπίτι της»…

Μικρό δείγμα, που μπορεί να δίνει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτηματικά….