Η ΝΕΑ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Κάποιες σκέψεις γύρω από την συνεχιζόμενη καλβινιστική πολιτική «τιμωρία και λιτότητα», που επιβάλλει η Γερμανία, ως λύση στην κρίση της Ευρωζώνης

 

Είναι αλήθεια.

Οφείλουμε σεβασμό και εκτίμηση στην στάση των Κυπρίων, τις δύσκολες αυτές ημέρες.

Οι πάντες και φυσικά εμείς εδώ στην Ελλάδα, κρατούσαν την αναπνοή του για το τι θα συμβεί σήμερα στις Τράπεζες.

Αλλά τελικά έξω από τα καταστήματα των τραπεζών εντύπωση έκαναν οι κάμερες των δεκάδων ξένων ανταποκριτών και λιγότερο ο κόσμος που προσήλθε, κυρίως συνταξιούχοι, που δεν έχουν συνηθίσει την λειτουργία των καρτών ανάληψης από τα ΑΤΜ.

Τόγε νυν έχον βεβαίως…..

Γιατί δεν επρόκειτο για μια ασυνήθιστη, έστω απρόβλεπτη και αιφνιδιαστική ανατροπή, αυτό που συνέβη στην Κύπρο.

Και  φυσικά αυτά που λέχθηκαν στα «απόνερα» της φοβερής απόφασης τοιυ Eurogroup.

Η δήλωση του επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Νταισελμπλουμ που αναστάτωσε τράπεζες αγορές και φυσικά τις χώρες του Νότου έχει όντως ενδιαφέρον, παρά την εν συνεχεία διόρθωση της.

« Το πρόγραμμα διάσωσης που συμφωνήθηκε για την Κύπρο συνιστά ένα νέο πρότυπο για την επίλυση τραπεζικών προβλημάτων στην Ευρωζώνη και σε άλλες χώρες, που μπορεί να χρειαστεί να αναδιαρθρώσουν τον τραπεζικό τομέα τους».

Ότι φυσικά δεν φτάνει τις ικανότητες και την πολιτική σκέψη η οποία κυριαρχούσε στη διαχείριση  της κρίσης από τον Ζαν Κλωντ Γιούνκερ ,αυτό έγινε φανερό από την πρώτη στιγμή.

Τώρα αποδεικνύεται ότι είναι ένα απλό ενεργούμενο της Γερμανίας, ένας διεκπεραιωτής αποφάσεων που λαμβάνονται σε άλλα επίπεδα.

Παρά την διόρθωση την οποία έκανε στην συνέχεια και με τον τρόπο που την έκανε, οι αγορές και οι αναλυτές έλαβαν το μήνυμα και ερμήνευσαν σωστά πιστεύω ,τις επόμενες πολιτικές που ετοιμάζεται να επιβάλλει η Γερμανία..

Άλλωστε λίγο αργότερα επανήλθε, όταν στο παιχνίδι μπήκαν πλέον και επίσημα οι Γερμανοί, και άλλες πολιτικές προσωπικότητες του βορρά κυρίως.

Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη η Ισπανία με δική της πρωτοβουλία επέβαλε μικρή έστω αλλά υπαρκτή φορολογία στις καταθέσεις των Ισπανικών τραπεζών.

Υπενθυμίζω ότι η Ισπανία προσπαθεί και μέχρι στιγμής τα καταφέρνει να λαμβάνει ή ίδια μέτρα, πριν φτάσει στο σημείο να της επιβληθούν .

Η Ισπανία και η Σλοβενία  στοχοποιούνται ήδη ως οι επόμενες χώρες, όπου θα εφαρμοστεί το νέο δόγμα.

Έως τον Σεπτέμβριο των Γερμανικών εκλογών και των προσδοκιών για μια διαφορετική πολιτική της Ευρώπης στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, μπορούν να συμβούν πολλά και κυρίως ανεπανόρθωτα .

Αμέσως μετά την απόφαση για τη Κύπρο κυκλοφόρησε π.χ. η πληροφορία ότι η Γερμανία η Βρετανία, το Λουξεμβούργο και η Ελβετία  «προσφέρονται» να φιλοξενήσουν τις καταθέσεις, κυρίως των Ρώσων ολιγαρχών, που υπολογίζεται ότι θα επιδιώξουν να αποδεσμευτούν από τις τράπεζες της Κύπρου…

Άλλωστε όταν ρωτήθηκε σχετικά ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας Σόϊμπλε, ότι δηλαδή και σε άλλες χώρες της Ένωσης και της Ευρωζώνης παρατηρούνται φαινόμενα όπως αυτά των Κυπριακών τραπεζών, απάντησε κυνικά αλλά κυρίως αποκαλυπτικά «Ναι, αλλά αυτές δε ν ζητούν χρήματα»….

Η υποβόσκουσα διαφοροποίηση και διαμάχη μεταξύ ΔΝΤ,  ΕΚΤ και Ε.Ε. γύρω από την αντιμετώπιση της κρίσης, δεν παρέχει ελπίδες ότι κάτι νέο θα προκύψει σύντομα.

Με λίγα λόγια τα πράγματα στην Ευρώπη πάνε από το κακό στο χειρότερο και ο Σεπτέμβριος φαντάζει πολύ μακρινός καθώς οι εξελίξεις παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας.

Έτσι η μεν Κύπρος μπαίνει στην μεγαλύτερη από το 1974 περιπέτεια με οδυνηρές συνέπειες για τον Κυπριακό λαό, πιθανόν χειρότερες και από αυτές που υπέστησαν οι Έλληνες τότε, η δε Ελλάδα θα ζήσει τους επόμενους μήνες με τον επικρεμάμενο κίνδυνο νέων μέτρων, που όμως αυτήν την φορά θα οδηγήσουν τα πράγματα στο αδιέξοδο και το χάος.

Για την Κύπρο πάντως φτάνει νομίζω η στιγμή της αλήθειας.

Τα οικονομικά δεδομένα, όπως διαμορφώνονται με ραγδαίο τρόπο, μετά την απόφαση του Eurogroup, οι δραματικές κοινωνικές ανατροπές, οι συνέπειες της πρωτοφανούς ύφεσης, μέχρι και 25% υπολογίζεται να φτάσει και οι συνέπειες της στην ανεργία, την φυγή κεφαλαίων και επιχειρήσεων, το κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και κατά συνέπεια  μια πρωτοφανή ανεργία.

Και κοντά σ αυτά, πρέπει με νηφαλιότητα, αλλά επειγόντως να σχεδιαστεί το νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης μια και το  χρηματοπιστωτικό οικοδόμημα που κατέρρευσε,  κυριάρχησε στην οικονομική ζωή του νησιού.

Και ταυτόχρονα η Κύπρος και η πολιτική της ηγεσία οφείλουν να εξετάσουν το μοιραίο ενδεχόμενο.

Την  επιστροφή δηλαδή στην λίρα, αν αυτό μπορεί να δώσει διέξοδο, σε πολύ μικρότερο χρόνο από την τήρηση των μέτρων που η απόφαση του Eurogroup  επιβάλλει.

Είναι οι ιδιαιτερότητες της οικονομίας της Κύπρου που επιβάλλουν  την σχολαστική και ταυτόχρονα συνθετική  εξέταση  του.

Κριτήριο φυσικά που θα πρέπει να συνυπολογιστεί σοβαρά είναι κυρίως  τα γεωστρατηγικά ζητήματα και το κατά πόσο η Κύπρος υπό την ομπρέλα της Ε.Ε. θα μπορεί να τα διαχειριστεί με μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων.

Η στάση της Τουρκίας όπως εκδηλώνεται με τις καθημερινές πλέον δηλώσεις Τούρκων επισήμων αποδεικνύουν πόσο  ζωτικής σημασίας  είναι το κριτήριο αυτό.

Στην Ελλάδα η «σταθερή κυβερνητική πορεία», ήρθε να αντιμετωπίσει κατ αρχήν τις νέες απαιτήσεις της τρόικας, (απολύσεις- χαράτσι- κλπ) και τώρα τις επιπτώσεις από τις συνέπειες εφαρμογής των μέτρων που θα λάβει η Κυπριακή κυβέρνηση.

Το κλίμα έχει αλλάξει σημαντικά προς το χειρότερο, καθώς η σταθερότητα και το καλό κλίμα που επιτεύχθηκε, αλλάζουν σταδιακά και κινδυνεύουν να ξαναφέρουν την χώρα πίσω στον Δεκέμβριο.

Θα χρειαστούν γερά νεύρα, αντοχές, εμμονή στις προτεραιότητες της συμμαχικής κυβέρνησης και άρα της χώρας  και όχι στις κομματικές σκοπιμότητες.

Υ.Γ.

Ήταν  αναμενόμενο να προκύψουν διαφωνίες σχετικά με την απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο, και μεταξύ ων θεσμικών εταίρων, όταν οι αποφάσεις παίρνονται σε ένα πολύ μικρό κλειστό κύκλο, όπου κυριαρχεί η Γερμανία και επιβάλλονται μέσα σε ένα «κλίμα σιωπής»

Αλλά είναι η πρώτη φορά που οι διαφωνίες παίρνουν δημόσιο χαρακτήρα, και  προέρχονται όχι μόνο από προσωπικότητες αλλά και κράτη και θεσμικά όργανα της Ε.Ε. όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Και όπως όλα δείχνουν το οικοδόμημα που με κυνική πίεση έκτισε η Γερμανία για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους , ή των προβλημάτων των Ευρωπαϊκών τραπεζών, δεν θα επιβιώσει αναλλοίωτο μέχρι τις Γερμανικές εκλογές, ακόμη και  μέχρι  την θέση σε ισχύ της συμφωνίας για την Τραπεζική Ένωση.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε τον προϋπολογισμό του 2013 και τον γυρίζει πίσω στην Σύνοδο Κορυφής. Κράτη αντιδρούν, θεσμικοί φορείς εκδηλώνουν δημόσια την αντίθεση τους.

Η Γαλλία, που συμπαραστάθηκε στην πολιτική της Γερμανίας για την Κύπρο και μάλιστα με αμετροεπείς δηλώσεις του υπουργού της Οικονομικών, δέχεται στο εσωτερικό της σκληρή κριτική για την ουσιαστική κατάρρευση του ρόλου της Γαλλίας στην Ε.Ε. και σύντομα θα αναζητήσει τρόπους να διαμορφώσει ένα αντίπαλο δέος προς την  Γερμανία. Διαφορετικά  κινδυνεύει να  εξελιχθεί σε ουραγό και θα αντιμετωπίσει εκτός από τα οικονομικά προβλήματα που την πιέζουν ήδη και εθνικά και στρατηγικά αδιέξοδα.

Υ.Γ. 2

Δύο στοιχεία που τώρα προβάλλονται προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση σε σχέση με την Κύπρο.

Ο απίστευτος τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε τα προβλήματα ο πρώην Πρόεδρος Δ. Χριστόφιας, δραπετεύοντας ο ίδιος και καθοδηγώντας το κόμμα του στην γνωστή στάση του προ και μετά τις εκλογές, στάση του έσχατου λαϊκισμού και της ανευθυνότητας.

Και η τρομακτική έλλειψη οποιασδήποτε προετοιμασίας από την πλευρά του νέου  Προέδρου Ν. Αναστασιάδη, καθώς αποδεικνύεται ότι  δεν γνώριζε  ούτε καν  τα  εξαιρετικά σοβαρά  στοιχεία της Κυπριακής Κεντρικής Τράπεζας, δεν αξιολόγησε τις συνέπειες και τις επιπτώσεις και επιχείρησε μονοδιάστατα αρχικά να σώσει τις μεγάλες καταθέσεις και στην συνέχεια τις κάτω των 100.000, αγνοώντας ότι το γενικότερο κλίμα και η απληστία των κυρίαρχων κρατών θα έπεφταν πάνω στο τραπεζικό σύστημα και θα το λεηλατούσαν με τρόπο ανενδοίαστο. Η Κύπρος εμφανίστηκε στην πιο κρίσιμη στιγμή, χωρίς συμμαχίες, χωρίς ισχυρούς φίλους

Και η όποια οικονομία της Κύπρου κινδυνεύει τώρα με ολική κατάρρευση από την ασφυξία έλλειψης κεφαλαίων.

Υ.Γ. 3

Αφού υπέστη το φιάσκο των επαίνων για το «ηρωικό ΟΧΙ» των Κυπρίων, στην πρώτη απόφαση του Eurogroup και την πρόσκληση του να ακολουθήσει και η Ελλάδα το παράδειγμα τους, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας, ζητά τώρα Δημοψήφισμα στην Κύπρο, για  «να αποφασίσει ο λαός αν θέλει να παραμείνει ή όχι στην Ευρωζώνη».

Δεν τολμά να μιλήσει ο ίδιος και να πάρει δημόσια θέση στο όντως υπαρκτό ερώτημα.

Κρύβεται πίσω από την δικαιολογημένη οργή και τους φόβους των Κυπρίων και αφήνει τις «συνιστώσες» και τις τάσεις να διατυπώνουν απερίφραστα την πρόταση  και να αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά ,την «κρυφή ατζέντα» του ΣΥΡΙΖΑ  για την Ελλάδα.