Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ.

 ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ , ΓΙΑ  ΕΘΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ  ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

 

Επιβεβαιώθηκαν  τα σενάρια που ήθελαν  την διάλυση της συγχώνευσης Εθνικής και  Eurobank  και την αναχρηματοδότηση τους από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, δηλαδή την υπαγωγή του ελέγχου τους στο Ταμείο και την δυνατότητα εξαγοράς τους από ξένες τράπεζες, ή επενδυτικά κεφάλαια.

Τι σημαίνει αυτό;

  Ο κύριος πυλώνας χρηματοδότησης της ιδιωτικής οικονομίας, που ταυτίστηκε τόσο στις συνειδήσεις του κόσμου όσο και των επιχειρηματιών με την οικονομική ανάπτυξη του τόπου, παύει να υπάρχει, η αγορά και η οικονομία θα λειτουργούν με τους όρους που θα επιβάλλουν οι νέοι κυρίαρχοι του τραπεζικού συστήματος στην χώρα .

Σημαίνει με απλά λόγια ότι ο κεντρικός ο κυρίαρχος μηχανισμός μέσω του οποίου ένα κράτος και στην προκειμένη περίπτωση η Ελλάδα,  παύει να αποτελεί τον ισχυρό μοχλό μέσω του οποίου ελπίζει να θέσει σε κίνηση την οικονομία.

Οι οικονομικοί παράγοντες, που αντιμετωπίζουν με ρεαλισμό την προοπτική οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, υποστηρίζουν ότι δεν πρόκειται να εισρεύσουν στην χώρα, όπως πολλοί ελπίζουν, κεφάλαια για την ανάπτυξη ούτε από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ούτε από ιδιώτες και ότι εάν υπάρχει κάποια ελπίδα προς την κατεύθυνση αυτήν, αυτή πρέπει να αναζητηθεί στην κινητικότητα του εγχώριου κεφαλαίου και τον ρόλο των τραπεζών της χώρας.

Προς ποια κατεύθυνση  λοιπόν θα κινηθεί η νέα οικονομική πολιτική και η ανάπτυξη της χώρας, το περίφημο Εθνικό Σχέδιο, όταν οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από ξένα κέντρα και κυρίως της Γερμανίας, η πολιτική της οποίας κινείται ήδη και θα συνεχίσει να κινείται και μετά τις εκλογές στην λογική μιας  «Γερμανικής Ευρώπης»;

Στην περίπτωση αυτήν θα μπορούμε να ασφαλώς να μιλήσουμε  για την ουσιαστική εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και μάλιστα πολύ πέραν των συνθηκών και των συμφωνιών στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ούτως ή άλλως ισχύουν για το σύνολο των κρατών μελών.

Η απώλεια του ελέγχου  της Εθνικής Τράπεζας είναι ένα ασυγχώρητο λάθος, ένα δείγμα ανικανότητας, έλλειψης πρόβλεψης  και συντονισμού, με μοιραίες όμως συνέπειες για το μέλλον της χώρας.

Εάν χαθεί η Εθνική, θα χαθεί μαζί της και η πραγματική και ουσιαστική εξουσία των κυβερνώντων.

Και των παρόντων και των μελλοντικών.

Αποτελεί δηλαδή την χειρότερη όλων των εξελίξεων, από τότε που ξεκίνησε η μακρά πορεία της χώρας μέσα από τα αλλεπάλλήλα Μνημόνια .