ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 

 

ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 

«Άσχημα παιχνίδια» επεφύλαξε η ιστορία στα δύο μεγάλα κόμματα, του μέχρι πρόσφατα δικομματισμού  που κυβέρνησαν την χώρα από την Μεταπολίτευση και μετά.

 

Ένοχα και τα δύο για την τραγική κατάληξη της ελληνικής οικονομίας, σε διαφορετικό βαθμό και για διαφορετικούς συχνά λόγους, καλούνται τώρα να αναλάβουν το τιτάνιο έργο  της θεραπείας της εξόδου από την κρίση και το σημαντικότερο της διαμόρφωσης και οργάνωσης μιας νέας αντίληψης και δομής για την οικονομία του μέλλοντος.

Αλλά και στο ΠΑΣΟΚ επεφύλαξε μια  εξ ίσου οδυνηρή τύχη.

Να καταρρεύσει κυριολεκτικά στην προσπάθεια του να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα και της δικής του πολιτικής, και να φτάσει σχεδόν στα όρια  της εξαφάνισης από τον χάρτη της πολιτικής ζωής της χώρας.

Γι αυτό και οι τελευταίες αποφάσεις του αρχηγού του  Β. Βενιζέλου να επωμιστεί την ευθύνη διατήρησης  της πολιτικής σταθερότητας, που κινδύνευσε από τις μαύρες οθόνες των δημόσιων μέσων Ενημέρωσης , θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να αναδειχθεί στην μοναδική ίσως ευκαιρία μιας απίθανης επιστροφής του κάποτε πανίσχυρου κινήματος.

Πράξη πολιτικής διορατικότητας, και ιστορικής σημασίας.

 

Διαβάζω λοιπόν  σχόλια, δηλώσεις και εκτιμήσεις εναντίον της συνεργασίας  Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ και απορώ, και εκπλήσσομαι.

‘Όσοι αντιδρούν, ή και καταγγέλλουν επιθυμούσαν να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές;

Άλλο σενάριο πλην των πρόωρων εκλογών δε υπήρχε και δεν θα υπάρξει  στο τραπέζι των αριθμών και της πολιτικής.

Και τι θα σήμαιναν οι εκλογές μέσα στο καλοκαίρι για τον πολίτη και την χώρα, παραβλέπεται ως δευτερεύουσα , ή και ανύπαρκτη διάσταση του προβλήματος που προέκυψε από την αυταρχική , αντιδημοκρατική και εν τέλει ανόητη ενέργεια του κλεισίματος των κρατικών μέσων ενημέρωσης.

Και ανάμεσα σε όλους και η Αριστερή Πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ και ο πρώην Γ.Γ. Μιχάλης Καρχιμάκης.

Η Αριστερή Πρωτοβουλία μάλιστα αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ.

Καταγγέλλουν «ιδεολογική ταύτιση» με την Δεξιά , συμμετοχή σε νεοφιλελεύθερες  πολιτικές, σαν να μην βρισκόμαστε μόλις τρία χρόνια από την έναρξη των πολιτικών του Μνημονίου, που μόνο του το ΠΑΣΟΚ ψήφισε και επέβαλε,  σαν να ζούμε σε μια άλλη αμέριμνη εποχή, από τις πολλές που έζησε η χώρα μετά την Μεταπολίτευση.

Σαν να μην χρεοκόπησε η Ελλάδα.

Σαν να μην δίνει τον σκληρό αγώνα για την επιβίωση της.

Σαν να μην έγραψε τις μαύρες σελίδες της ιστορίας του το ΠΑΣΟΚ στα προηγούμενα χρόνια εκείνα της πρωθυπουργίας του Γ. Παπανδρέου με τα πιο αντιλαϊκά «νεοφιλελεύθερα», «δεξιάς» πολιτικής μέτρα.

Τι περισσότερο γίνεται τώρα, ώστε να αναστηθούν τα «αντιδεξιά σύνδρομα» της Αριστερής Πρωτοβουλίας και να φτάσουν μέχρι την αποχώρηση;

Κάνουν πως δεν αντιλήφθηκαν ότι άρκεσαν  οι 3-5 ημέρες μέχρι να προκύψει η νέα συμφωνία διακυβέρνησης της χώρας, για να επανέλθει στο προσκήνιο από επίσημα χείλη  στην Ευρώπη και τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, η τρομακτική απειλή του GREXIT.

Άρκεσε η παρέμβαση του Γ. Παπανδρέου για να αποκαλυφθεί η υποκρισία και οι σκοπιμότητες που υποκρύπτονταν πίσω από τις ευαισθησίες για το «αριστερό»  και «δεξιό»  ΠΑΣΟΚ.

Αλλά και άλλοι αναλυτές δεν αφήνουν την ευκαιρία να μην διατυπώσουν εξ ίσου ανιστόρητες και αυθαίρετες εκτιμήσεις.

Το παλαιό δικομματικό σύστημα κατά την άποψή τους τείνει να υποκατασταθεί πλέον από δύο πολιτικά μπλοκ το «Δεξιά-Kεντροδεξιά» και το «Aριστερά-Kεντροαριστερά».

Και στο πρώτο μπλοκ ως κεντροδεξιά φέρουν το ΠΑΣΟΚ…

Στο άλλο μπλοκ ως αριστερά φυσικά τον ΣΥΡΙΖΑ και κεντροαριστερά την ΔΗΜΑΡ και δυνάμεις πρώην ΠΑΣΟΚ…

Δεν μπορούν να αντιληφθούν, αν δεν υποκρίνονται ότι κεντροδεξιό ΠΑΣΟΚ στην κομματική του βάση δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει ποτέ.

Και άλλοι απρόσκλητοι κριτές και επικριτές, κάνουν επίδειξη πνεύματος, μαύρο χιούμορ ,εκδηλώνουν παθιασμένα την προσωπική τους έχθρα στα όρια της υστερίας, ή υπηρετούν εμφανή συμφέροντα.

Τα σχετικά όμως κείμενα είναι «γυμνά».

Λείπουν από αυτά η Ελλάδα, η πατρίδα, η ευθύνη απέναντι σε μια κοινωνία που υποφέρει σε μια χώρα που διαλύεται.

Και έτσι η κυβέρνηση ξεκινά με τους δυσμενέστερους δυνατούς όρους, αφού η στάση των ΜΜΕ μεταφέρει στην κοινωνία την δική τους σκόπιμη δυσπιστία, τα ερωτηματικά, τις προβλέψεις αποτυχίας .

Το κλίμα στην ελληνική κοινωνία είναι αναμφίβολα ο σημαντικότερος παράγων της επιτυχίας, αλλά και της αποτυχίας.

Στήνεται απερίσκεπτα ένα ακόμη εμπόδιο στην πορεία αυτής της κυβέρνησης, η επιτυχία ή αποτυχία της οποίας συνεπάγονται την επιτυχία, ή την αποτυχία της χώρας.

Υ.Γ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Β. Βενιζέλος έχει επωμιστεί τον δυσκολότερο ρόλο σ αυτήν την ιστορία των δύο πρωταγωνιστών.

Και δεν υπάρχει επίσης καμιά αμφιβολία ότι ο χειρότερος εχθρός του στην πορεία του εγχειρήματος θα μπορούσε να είναι και πάλι ο ίδιος ο εαυτός του.

Η πληθωρική προσωπικότητα του, η ευφυΐα του, η αποτελεσματικότητα του, η έπαρση με την οποία αντιμετωπίζει την υποτίμηση των αυτονόητων, την ηλιθιότητα και την μικρόνοια, καραδοκούν στην γωνία.

Οι επόμενες ημέρες και οι επόμενες μήνες θα δείξουν αν μπορεί να χειραγωγήσει τον ίδιο του τον εαυτό, αν έχει διδαχτεί από παθήματα του παρελθόντος.

Και από αυτό θα κριθεί και η πορεία του κυβερνητικού έργου και η σταθερότητα της κυβέρνησης.

Δυστυχώς, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

Υ.Γ.2

Η «υπόθεση Βορίδη» πάντως ανέδειξε και μιαν άλλη διάσταση.

Η κυβέρνηση αυτή θα κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή και από τις  φιλοδοξίες, τους  διαγκωνισμούς  ,τις προσωπικές  κινήσεις  στο εσωτερικό των κομμάτων που την στηρίζουν.

Ίσως μάλιστα να κινδυνεύει περισσότερο από τις εσωτερικές εντάσεις, παρά από τον εξωτερικό πόλεμο, ούτως ή άλλως αναμενόμενο.