ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΒΡΑΔΥΦΛΕΓΗΣ ΒΟΜΒΑ Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΚΑΙ Η ΟΡΓΗ

Είχαν εκφραστεί από την πρώτη στιγμή ισχυρές αμφιβολίες για την δυνατότητα εφαρμογής της περιβόητης «συμφωνίας» των 28 για το προσφυγικό.

Αμφιβολίες για την συνέπεια της Τουρκίας να εφαρμόσει όσα συμφώνησε, αμφιβολίες για τον περιορισμό της ροής των προσφύγων από την Τουρκία προς την Ελλάδα, αμφιβολίες για τις 73.000 πρόσφυγες που θα δεχόταν τα κράτη-μέλη ,καθώς αντίστοιχοι αριθμοί θα επέστρεφαν από την Ελλάδα στην Τουρκία.

Με τον πανικό, τον τρόμο και τον διάχυτο φόβο, που προκάλεσαν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες οι τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, ποια ευρωπαϊκή χώρα θα εφαρμόσει την απόφαση αποδοχής κάποιων χιλιάδων από του πρόσφυγες και θα ανοίξει τα σύνορα της , ώστε να συμπληρωθεί ο αριθμός των 72.000 προσφύγων που προβλέπει η απόφαση και μάλιστα ως κατ αρχήν;

 Αμφιβολίες αν η Ελλάδα θα καταφέρει να διαχειριστεί και πώς και με ποιες συνέπειες  τις 50.000 προσφύγων και μεταναστών, που έχουν πλέον  εγκλωβιστεί στην χώρα.

Και φυσικά αμφιβολίες αν τελικά θα αποδειχθεί   λειτουργικό ένα ακόμη «γραφειοκρατικό κατόρθωμα» των υπηρεσιών της Ε.Ε. αν θα φτάσουν εγκαίρως οι χιλιάδες έμπειροι υπάλληλοι από τις χώρες της Ε.Ε. για να ενισχύσουν τις ανύπαρκτες υπηρεσίες ασύλου επί ελληνικού εδάφους και αυτές θα βρουν έτοιμη διοικητική υποδομή για να αρχίσουν να δουλεύουν

Τόσα αν ούτε και τους πλέον αισιόδοξους δεν  μπορούν να πείσουν ότι επιτέλους η Ευρώπη κατάφερε να δώσει απάντηση σε ένα από τα πλέον δύσκολα, σύνθετα και με επικίνδυνες κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις πρόβλημα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει.

Υπάρχουν και άλλα «παρεμπίπτοντα» ζητήματα όπως ο ρόλος τον οποίο η Ευρώπη ανέθεσε στην Τουρκία, η υποχρέωση της Ελλάδας και της Ευρώπης να την αναγνωρίσουν ως «ασφαλή τρίτη χώρα» για να λειτουργήσει η συμφωνία, ο ρόλος του ΝΑΤΟ  και κυρίως αν αυτή η συμφωνία υπηρετεί τις διεθνείς δεσμεύεις , την συμφωνία της Γενεύης, κλπ, κάτι που ήδη αμφισβητούν ισχυρά η Διεθνής Αμνηστία και η Ύπατη Αρμοστία του ΟΗΕ, καθώς εκτός όλων των άλλων μετατρέπονται πλέον τα hotspot σε κλειστά κέντρα προσωρινής φιλοξενίας, όπως προβλέπει η απόφαση.

Και η Ελλάδα;

Ενώ θα έπρεπε να είναι έτοιμη από καιρό, καθώς όλες οι συζητήσεις έδειχναν προς την κατεύθυνση της απόφασης που τελικά και εγκρίθηκε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής, ενώ οι αρμόδιοι υπουργοί δήλωναν ξεκάθαρα και ρητά ότι περίπου 50.000 πρόσφυγες θα παρέμεναν στην Ελλάδα για 2-3 χρόνια τουλάχιστον, το μόνο που  κατάφερε μετά από καθυστερήσεις μηνών ήταν  να διαμορφώσει τα 5 hotspot , βιαστικά και με τραγικές ελλείψεις για την φιλοξενία ενός ελάχιστου αριθμού προσφύγων.

Και τώρα «προτρέπει» τις 12.000 εγκλωβισμένους στην Ειδομένη απελπισμένους και εξοργισμένους , να πάνε σε «οργανωμένους» καταυλισμούς, που δεν υπάρχουν όπως ρητά καταγγέλλουν οι «Γιατροί χωρίς Σύνορα» και οι «Γιατροί του Κόσμου», να αδειάσει το λιμάνι του Πειραιά από τους 5.000 «κατασκηνωτές επί μπετόν», ώστε να μεταφέρει εκεί τις χιλιάδες των νέων προσφύγων που συνεχίζουν να καταφτάνουν στα νησιά παρά τις προσδοκίες των ηγετών που ψήφισαν την τελευταία απόφαση.

Και ταυτόχρονα να διαχειριστεί την βραδυφλεγή βόμβα που πυροδοτήθηκε ήδη στην Ειδομένη, όπου εξοργισμένοι και απελπισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες  έδιωξαν από τους χώρους τους Γιατρούς, και τις ΜΚΟ που ετοίμαζαν το φαγητό, διαμορφώνοντας έτσι μια εκρηκτική κατάσταση .

Σκηνές της απελπισίας και οργής  είδαμε, όταν κάποιοι αποπειράθηκαν να αυτοπυρποληθούν και κάποιοι άλλοι απείλησαν τις ΜΚΟ και τους γιατρούς, που αποχώρησαν για την ασφάλεια του προσωπικού τους.

Και τι θα γίνει όταν το πρώτο παιδάκι πεθάνει, όπως προέβλεψε ότι θα συμβεί λόγω των απαράδεκτων συνθηκών στους καταυλισμούς της Ειδομένης, ο αρμόδιος υπουργός Γ. Μουζάλας «Δεν αποκλείω θανάτους παιδιών στην Ειδομένη»!

Άλλος  υπουργός υπαινίσσεται τώρα ότι θα χρησιμοποιηθεί βία για την μεταφορά των προσφύγων από την Ειδομένη. Ακόμη και αν το επιχειρήσει να τους μεταφέρει στους χώρους «φιλοξενίας» θα τους στοιβάξει εκεί ,θα τους αναγκάσει να ζήσουν κάτω από απαράδεκτες και απάνθρωπες συνθήκες, που δεν θα αργήσουν να  οδηγήσουν στην εξέγερση.

Στο μεταξύ η χώρα μπαίνει στην «ανηφόρα» όπως την χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός στην πιεστική δηλαδή ανάγκη της  έναρξης και ολοκλήρωσης της διαδικασίας εξέτασης των δεκάδων  χιλιάδων αιτημάτων ασύλου που θα υποβληθούν και πρέπει μέσα σε ελάχιστο χρόνο να απαντηθούν. Θα απαιτηθεί προσωπικό χιλιάδων υπαλλήλων, μεταφραστών και δικαστών που θα εξετάζουν σε πρώτο και δεύτερο βαθμό τα σχετικά αιτήματα.

Τελικά δεν ήταν μόνο η αδυναμία να προβλέψει και το πλέον οφθαλμοφανές μέλλον η κυβέρνηση και να προετοιμαστεί σχετικά, είναι και η καθημερινά αποδεικνυόμενη πλήρης ανικανότητα της να διαμορφώσει μια αποτελεσματική και λειτουργική πολιτική που θα αντιμετωπίζει τα νέα προβλήματα που προκύπτουν.

Οργανώνει επιτροπές επί επιτροπών, αλλά όλοι γνωρίζουν στην Ελλάδα τι συμβαίνει όταν για την λύση ενός προβλήματος απλώς …«συγκροτείς μια επιτροπή».

Για αυτό και οι περιοδεύοντες υπουργοί καταφεύγουν στην απίστευτη στάση των παρατηρητών της κατάστασης, περιορίζονται στους χαρακτηρισμούς  «απαράδεκτη και απάνθρωπη κατάσταση» , «Νταχάου» και άλλες παρόμοιες εκφράσεις, ωσάν να μην πρόκειται για την αρμόδια και υπεύθυνη κυβέρνηση, αλλά για την αντιπολίτευση και με ευκολία καταγγέλλουν ως αιτία του κακού, άλλοτε το κλείσιμο των συνόρων, άλλοτε τους τρίτους…

Ο δε  πρωθυπουργός επιλέγει την  δοκιμασμένη τακτική της έντασης και του διχασμού, με το προσφιλές θέμα «διαφθορά και την διαπλοκή» , όχι οργανώνοντας και συντονίζοντας τις αρμόδιες υπηρεσίες να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το φαινόμενο , αλλά για να καταγγείλει την αντιπολίτευση, και να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα τρέχοντα μεγάλα προβλήματα της χώρας,  κάτι που κάνει κάθε φορά   που πιέζεται από τις εξελίξεις.

Και αυτό την στιγμή που το μόνο που μπορεί να βγάλει την χώρα από το αδιέξοδο ώστε  να αποφύγει τις οδυνηρές κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις , είναι η ενότητα κοινωνίας και πολιτικής απέναντι στους φοβερούς κινδύνους που αναδύονται και που σε συνδυασμό με τα νέα οικονομικά μέτρα  προαναγγέλλουν έναν εθνικό εφιάλτη.