ΟΙ 15 ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ, ΩΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ!..

Γεγονός χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του Δημοτικού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης, αλλά φαντάζομαι και της χώρας.

Με πολλούς προβληματισμούς αντιμετωπίζουν τώρα τόσο οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, όσο και η κοινωνία της πόλης, την παρουσία στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο…15 υποψηφίων Δημάρχων, δηλαδή 15 συμπολιτών μας που θεώρησαν ότι είναι κατάλληλοι για το αξίωμα του Δημάρχου της Θεσσαλονίκης, έχουν δηλαδή τις γνώσεις, την εμπειρία και το προσωπικό όραμα ενός δημόσιου προσώπου, ικανού να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Δημαρχιακού θώκου.

Αν σε αυτούς προστεθούν και οι επώνυμοι Δημοτικοί Σύμβουλοι που διετέλεσαν ήδη στελέχη σε προηγούμενες θητείες και άρα έχουν μια σχετικά καλύτερη γνώση των προβλημάτων και των αναγκών της πόλης, τότε ασφαλώς δικαιολογείται μια…συμπάθεια προς τον αυριανό νέο Δήμαρχο, που θα πρέπει να είναι μέγας δεξιοτέχνης χειρισμού των ανθρωπίνων σχέσεων και τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, που θα κληθεί να διαφυλάξει την παραγωγική λειτουργία του Σώματος χωρίς να συγκρούεται με τα δικαιώματα και τις επιδιώξεις των 14 υποψηφίων Δημάρχων και επικεφαλής Δημοτικών Παρατάξεων.

Και από κοντά να λειτουργεί διαλυτικά η θέσπιση της απευθείας μετάδοσης των εργασιών του Δ. Συμβουλίου από την Δημοτική Τηλεόραση.

Η μετάδοση των συνεδριάσεων αποτελεί μια εξαιρετική Δημοκρατική κατάκτηση, ενημερώνει τους πολίτες και τους καθιστά κοινωνούς των προβλημάτων και των δυσκολιών.

Ταυτόχρονα όμως προσφέρει ευκαιρίες και προκλήσεις προσωπικής ανάδειξης και προβολής.

Θα είναι ευχής έργο εάν ο νέος Δήμαρχος επιτύχει την συνεργασία με κάποιες παρατάξεις που θα εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου με βάση δημόσια και διαφανή Προγραμματική Συμφωνία. Παρόλο ότι από μια πρώτη ματιά τα πράγματα φαίνονται δύσκολα και οι αναγκαίοι συμβιβασμοί που θα απαιτηθούν έχουν όρια. Τουλάχιστον από όσα διακηρύχθηκαν κατά την προεκλογική περίοδο.

Και να μην μας διαφεύγει ο ισχυρός παράγων των ιδεολογικών διαφορών, στην προκειμένη δε περίπτωση κυρίως εντός του ίδιου πολιτικού χώρου με την ευρεία έννοια του.

Παρά τις μεγάλες δυσκολίες, η συνεργασία είναι μονόδρομος γιατί ένα λειτουργικό και παραγωγικό Δημοτικό Συμβούλιο θα επιτρέψει τον Δήμο να προχωρήσει και αυτό είναι το πρωταρχικό ζητούμενο τώρα.

Και όταν κάποιος αποφασίζει να θέσει τον εαυτό του στην διάθεση και την υπηρεσία της πόλης, δηλώνει αυτόματα και δεσμευτικά ότι θέτει τα συμφέροντα της  σε πρώτη μοίρα.

Σε τελική ανάλυση η θητεία των Δημάρχων είναι τετραετής και στην περίπτωση αυτή δεν ισχύουν προτάσεις δυσπιστίας, εκτός των συγκεκριμένων περιπτώσεων που προβλέπονται στον ΚΔΚ,  η δε επιτυχία ενός Δημάρχου και ενός Δημοτικού Συμβουλίου, είναι επιτυχία καταρχήν της πόλης και αυτό δεν μπορεί να λησμονείται.