Ευχαριστίες και ένα "Σημείωμα"

Εδώ διαδραματίστηκαν τα γεγονότα


Μετά από απουσία τεσσάρων μηνών, στην διάρκεια των οποίων παρακολουθούσα φυσικά τα τεκταινόμενα στο FB και σχολίαζα, ή απλώς έκανα ένα κλικ «μου αρέσει» στα δημοσιεύματα ,αποφάσισα ότι αφού το καλοκαίρι τελείωσε και καθώς ετοιμάζομαι για την επιστροφή,  κάποιες αναφορές  σε γεγονότα   που θα ήθελα να μοιραστώ τώρα με τους «ηλεκτρονικούς φίλους» μου, αυτούς που  προέκυψαν μέσα από τις σελίδες αυτού του μέσου, αλλά και πολλούς από το παρελθόν.

Απλά ζητήματα καθημερινότητας με έναν ιδιαίτερο όμως χαρακτήρα.

Και με την ευκαιρία να αντικαταστήσω το προ εικοσαετίας και βάλε φωτογραφικό μου προφίλ .Έτσι και αλλιώς με είχε κουράσει..

Και έτσι έπεσα από τα σύννεφα με τα 170 «μου αρέσει» και πολλά σχόλια ,που συγκέντρωσε το νέο, αυθεντικό και ρεαλιστικό προφίλ (Φωτό Σάββας).

Σας ευχαριστώ όλους για την ευγένεια, την θερμότητα  και την διακριτικότητα με τις οποίες το υποδεχτήκατε.


ΟΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ

Εμφανίστηκαν προς το τέλος του καλοκαιριού, όταν τα σπίτια που τους φιλοξενούσαν άδειασαν με την επιστροφή των παραθεριστών στις μόνιμες κατοικίες τους και η εγκατάλειψη , αλλά κυρίως η πείνα τους οδήγησε σε αναζητήσεις.

Εννοώ τις ορφανές πλέον γάτες που αναζητούν τροφή και νερό απεγνωσμένα.

Η πιο φιλική από την ομάδα των 5. Πιθανόν και έγκυος. Την βρίσκεις το πρωί έξω από την πόρτα


Αποφασίσαμε να τις υιοθετήσουμε για το διάστημα που παραμένουμε στην εξοχή, αλλά η απόφαση μας αυτή περιείχε και εκπλήξεις.

Αρχικά οι τρομεροί καυγάδες ανάμεσα σε πέντε γάτες για αρκετές ημέρες, έως ότου βρήκαν ένα modus vivendi και ησυχάσαμε από τις γοερές φωνές και τις συγκρούσεις.

Κατέληξαν να στέκονται στην σειρά σε απόσταση ασφαλείας όμως, ή να αλλάξουν ώρα επίσκεψης στην αυλή μας, ή να έρχονται σε διαφορετικές ώρες!!

Η πρώτη συμφωνία. Τρώμε με την σειρά.


Η πρώτη έκπληξη ήρθε ένα βράδυ αργά.

Ένας δυνατός θόρυβος μασήματος  της ξηράς τροφής μας έφερε μπροστά σε έναν απροσδόκητο  επισκέπτη. Ένα σκαντζόχοιρος να τρώει με το πάσο του από το τασάκι με τα Friskies!... Και όταν τον πλησιάσαμε σε απόσταση ενός μέτρου ,να αποχωρεί ενοχλημένος με έναν αργό, μακάριο βηματισμό.

Ο σκαντζόχοιρος ήρεμος και αργός.


Ήρθε πολλά βράδια, έως ότου ανακάλυψε τον μπαχτσέ και τα φρεσκοσκαμμένα αυλάκια ποτίσματος των λαχανικών. Το πρωί τα έβρισκα όλα διαλυμένα!.. Άντε νέα σκαψίματα και νέα δεσίματα..

Η δεύτερη ήταν κυριολεκτικά απροσδόκητη. Εντελώς τυχαία άναψα τον φακό για να ελέγξω αν υπάρχει φαγητό.

Αυτήν την φορά με υποδέχτηκε μια …αλεπού!

Η αλεπού ανήσυχη να κοιτάει κάθε τόσο δεξιά αριτερά


Τί συμβαίνει; Μήπως να το αποδώσω στην …κλιματική αλλαγή;

Καθώς το σπίτι συνορεύει με το δάσος, βλέπαμε στα τέλη της δεκαετίας του 70  συχνά αλεπούδες και ακούγαμε τις φωνές των τσακαλιών, καθώς κατέβαιναν από ψηλά αναζητώντας τροφή και νερό.

Αλλά με την επέκταση του….πολιτισμού τα άγρια ζώα σταδιακά αραίωναν, έως ότου εξαφανίστηκαν τελείως. Η εμφάνιση όμως της αλεπούς μέσα στις αυλές κάτι θέλει να πει, αλλά δεν είμαι ειδικός.

Αυτά είχα να σας πω για σήμερα. Θα επανέλθω με λίγα ακόμη.. Ξέρω, ξέρω θα περιμένατε ίσως κάποιο σχόλιο για τον κορονοϊό, τους ανεμβολίαστους, τις επικίνδυνες καθημερινές συγκρούσεις στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης , τα ελληνοτουρκικά που οδηγούνται σε  νέα  ένταση, την νίκη των Σοσιαλδημοκρατών στην Γερμανία, το νέο  lockdown στην Θεσσαλονίκη, την ακρίβεια, τις εκλογές στο ΚΙΝΑΛ-μην υποτιμάτε τις επερχόμενες εκλογές με απλή αναλογική-, το φιάσκο στο Αφγανιστάν, το επικίνδυνο AUKUS, τις ομιλίες των αρχηγών στην ΔΕΘ, αλλά εγώ είμαι ακόμη σε διακοπές, σε διάβασμα, σε φροντίδα του μπαχτσέ που ακόμη παράγει και στο πράσινο, σε γράψιμο και στις τελευταίες πινελιές στο «ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»…

Σχόλια